مقاله در مورد قرآن در نهج البلاغه

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 2
فهرست و توضیحات:

مقدمه

بیان مسأله

نهج البلاغه ظهور حضرت مهدی (عج) را بیشتر از دریچه عدل و امید به نظاره می نشیند هفتمین جلسه کارگاههای تخصصی اندیشه شناسی امام علی (ع)با موضوع امام عصر (عج) در نهج البلاغه با هدف آشنایی دانشجویان با دیدگاه و بینش انسان شناسناه امام علی (ع) در دانشگاه تربیت معلم کرج برگزار شد .

به گزارش خبرنگار گروه دین و اندیشه خبرگزاری مهر از کرج ، پریسا پرند دبیر کانون نهج البلاغه معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی واحد تربیت معلم در این کارگاه به بررسی دیدگاههای حضرت امام علی (ع) درباره امام عصر (عج) پرداخت و گفت : بشریت سالهاست که در انتظار بس بزرگی،بی قرار است ، توده های عظیم انسانی هر کدام به فراخوان حال و مجال دین و فرهنگ خویش در انتظار آمدن اصلاح گر توانمند و بزرگ جهانی به سر می برند. در این میان انبیاء و امامان معصوم بیش از دیگران از انتظار و شرایط آن ظهور و علائم آن دوران ظهور و ره آورد آن سخن گفته اند.

پریسا پرند افزود: امیر مومنان علی (ع) در نهج البلاغه به صورتهای مختلفی از عزیز دلها وآن یار سفر کرده یاد نموده ، گاه از یاد شیرین و سیمای دیدنی مهدی سخن گفته و گاه از آئینه روشن بشری در زمان ظهور امام زمان و آخر الزمان و علائم آن سخن به میان آورده است و در برخی جملات از ویژگی های حکومت جهانی آن حضرت و ره آورد آن فرموده و عنوان نموده که چگونه عدالت در آن دوران فراگیر و جهانی خواهد شد و اسلام و قرآن و سنت زنده خواهد گشت و فاسدان و ستمگران به مجازات خویش خواهند رسید .

وی ادامه داد : یاد شیرین مهدی و عشق مولا به فرزندان معصومش مخصوصاً امام زمان (ع)امان نمی دهد که از آنها و اوصاف و کمالاتشان در جای خالی نهج البلاغه یادی نکند و مردم زمان خود و آیندگان را به این صورت آگاه نکند .

حضرت علی (ع) در این خصوص فرمود : "آه آه شوقاً ال رویتهم " آه آه چقدر مشتاق دیدارشان هستیم "مخصوصاً دوران ظهور آن حضرت و استقرار حکومت عادله او که جمال و کمال و دولت و صولت گرد هم آمده ، سخت مورد اشتیاق امیر مومنان بوده است .لذا مولا فرمود : "یا شوقاً الی رویتهم فی حال ظهور دولتهم " چقدر مشتاق دیدار آنها هستم در آن زمان که در ظهور دولتشان به سر می برند .

وی اظهار داشت :از نکاتی که بسیار قابل دقت است این است که امیر مومنان (ع) ظهور و قیام آن حضرت را نزدیک می داند این بشارت روح تازه ای در کالبد خسته دلان دوران غیبت می دمد و باعث می شود رنج دوری از حضرت و فتنه ها و فسادهای آخر الزمان را با شهد شیرین یاد ظهور و نزدیک بودن آن تحمل نمایند و فرمودند :"و چه نزدیک است امروز ما به فردایی که سپیده آن آشکار شده ، ای مردم اینک ما در آستانه تحقق و عده های داده شده (برای دوران ظهور) و نزدیکی طلوع آن چیزهایی که بر شما پوشیده و ابهام آمیز است ، قرار داریم.

پریسا پرند گفت :از امتیازات بزرگ تشیع در انتظار مصلح جهانیانی این است که آینده روشن و امید بخش راچشم به راه است که توسط عدل گستر جهان ایجاد خواهد شد. بشارت به چنین آینده ای را تک تک امامان معصوم داده اند و در راس آنها امیر مومنان بیان علی (ع)می فرماید :"بیدار باشید آن کس از ما ، یعنی مهدی موعود(ع) که فتنه های آینده را دریابد با چراغ روشنگری در آن گام می نهد و بر همان سیره و روش پاکان و پیامبران و امامان (ع) رفتار می کند تا گره ها را بگشاید و بردگان (ملتهای اسیر)را آزاد سازد ... (و بعد از غیبت طولانی او ) سپس گروهی برای در هم کوبیدن فتنه ها آماده می گردند و چونان شمشیرها صیقل می خورند ،دیده هاشان با قرآن روشنایی گیرد و در گوشهاشان تفسیر قرآن طنین افکند و در صبحگاهان و شامگاهان جامهای حکمت سر می کشد" .

وی در ادامه به ره آورد حکومت امام زمان (ع) اشاره کرد و افزود :آنچه تمام بشریت به آن چشم دوخته و در آرزوی تحقق آن به سر می برند ره آورد دوران ظهور و حکومت مصلح جهانی است و امتیاز مهم تشییع از دیگران این است که ره آورد را به صورت مشخص و دقیق بیان نموده تا بشریت برای تحقق و فرا رسیدن چنین دورانی بیشتر تلاش کند . این دستاوردها به صورت گسترده و دقیق در کلمات ائمه (ع) بیان شده است و حضرت امام علی (ع) نیز در نهج البلاغه اصول گرایی ، زنده کردن اسلام (قرآن و سنت) ، استقلال ، عدالت فراگیر، مجازات فاسدان، آزادگی و آزادی ،وحدت واقعی، وفور نعمت و برآورده شدن آرزوها را از عمده ترین ره آوردهای حکومت امام زمان (عج) می داند .

دبیر کانون نهج البلاغه دانشگاه تربیت معلم در مورد اصول گرایی و زنده کردن اسلام در نظام دوران ظهور گفت :از مهمترین ره آوردهای نظام دوران ظهور این است که به پایه و رشته ها و ساختن انسان بیشتر توجه می شود و آثار بعدی نیز بر همین پایه ها استواراست .

او (حضرت مهدی) خواسته ها را تابع هدایت می کند، هنگامی که مردم هدایت را تابع هوی های خویش قرار می دهند و در حالی که به نام تفسیر نظریه های گوناگون خود را بر قرآن تحمیل می کنند ، او نظریه ها و اندیشه ا را تابع قرآن می سازد. از مهمترین دستاوردها و آثار دیگر حکومت امام زمان زنده شدن اسلام قرآن و سنت است ، چنانکه علی (ع) فرمودند:" مهدی کتاب و سنت پیامبر (ص) را که تا آن روز متروک مانده زنده می کند و در قسمتی از خطبه 138 که قبلاً نقل شد این جمله آمده "ویعطف الرای علی القرآن " او نظریه ها و اندیشه ها را تابع قرآن می سازد

مقاله کامل در مورد مدرنیسم، خانواده و طلاق

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 19
فهرست و توضیحات:

مقدمه

 تعریف بعضی از مفاهیم کلی

نگاهی اجمالی به طلاق در نظام‌های حقوقی گذشته

‏طلاق در اسلام ‏

طلاق در جوامع توسعه یافته

فروپاشی نهاد ازدواج در غرب

‏آیا خانواده به گونه‌ای که ما آنرا می‌شناسیم، ‏در جوامع متمدن در حال نابودی است؟

‏الگوهای جدید ازدواج و طلاق در غرب

 تاثیرات طلاق بر کودکان

دلایل رشد طلاق

‏ازدواج‌های عاشقانه

تغییر در قوانین مربوط به طلاق

نتیجه‌گیری

مقدمه

یکی از نهادهای بنیادین حفظ و تربیت نوع انسانی خانواده می‌باشد که در آن بچه‌ها با فراگیری ارزش‌ها و هنجارها و تربیت روانی مناسب برای ایفای نقش مثبت در بزرگسالی آماده می‌شوند. نهاد خانواده را از ابتدای خلقت انسان می‌توان جستجو کرد. مهمترین عامل فروپاشی این نهاد ارزشمند، ‏متارکه یا طلاق می‌باشد.

هرچند طلاق از ابتدای زندگی اجتماعی بشر وجود داشته و حتی طبق قدیمی‌ترین اسناد حقوقی، ‏از ابتدا صورت قانونی نیز داشته است؛ ولی در هر عصری درصد نسبی طلاق در حد معقولی بود و جود آن ضرری جبران ناپذیری به بنیاد اجتماع وارد نمی‌ساخته است‏اما‏امروزه جامعه انسانی شاهد افزایش روز افزون نرخ طلاق در جامعه می‌باشد؛ به طوری که بیم نابودی بنیاد خانواده می‌رود و بدنبال آن جامعه شاهد روز افزون انحرافات اجتماعی ناهنجاری‌های روانی، ‏انواع بیماری‌های روان پریشی در افراد مطلقه و فرزندان طلاق می‌باشد.

 تعریف بعضی از مفاهیم کلی

<طلاق> در لغت جدا شدن زن از مرد، ‏رها شدن از قید نکاح و رهایی از زناشویی است1 و در اصطلاح ‏<طلاق(Divorce)> در نظام‌های حقوقی غربی دلالت بر انحلال یک رابطه زناشویی رسمی و قانونی در زمانی‌که هر دو طرف هنوز در قید حیاتند و پس از وقوع آن می‌توانند بار دیگر ازدواج کنند، ‏دارد.

<انحلال زناشویی>، (dissolution)مفهوم وسیعی است که طلاق تنها یکی از اسباب آن است، ‏از اسباب دیگر همانند مرگ یکی از دو همسر یا فسخ ازدواج، ‏می‌توان نام برد. <انفصال(separation)> به معنی جدایی ‏فیزیکی زن و شوهر از یکدیگر، ‏در اغلب کشورها فاقد جنبه رسمی و قانونی است.‏اما‏امروزه در برخی از کشورهای غربی به شکلی از انفصال قانونی برمی‌خوریم که معمولا پیش از طلاق اتفاق می‌افتد و آن از این قرار ‏است که دو همسر توافق می‌کنند در اقامتگاه‌های مجزا به سر برند.

<متارکه(desertion)> نیز به معنی انحلال اجتماعی ازدواج، ‏زمانی رخ می‌دهد که یکی از دو همسر، ‏دیگری را به مدتی طولانی ترک کند و یا از وی دوری گزیند.

مقاله کامل در مورد مردم سالارى دینى از دیدگاه شهید مطهرى

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 33
فهرست و توضیحات:

مقدمه

تبیین مردم‏سالارى

مردم صاحب راى کیانند؟

«مردم‏سالارى لیبرال‏» و «مردم‏سالارى دینى‏»

«آزادى‏» و «انتخاب‏» دو شاخصه مهم مردم‏سالارى

مقبولیت جهانى دموکراسى و مردم‏سالارى

یکه‏ تازى لیبرال دموکراسى

مردم‏سالارى دینى، بدیل مردم‏سالارى لیبرال

شهید مطهرى و پذیرش مردم‏سالارى با شاخصه‏هاى آن

بازخوانى اندیشه رهبران انقلاب، از اهمیت ویژه‏اى برخوردار است; زیرا هر انقلابى داراى مراحلى است و نخستین و مهم‏ترین مرحله، قیام فکرى و فرهنگى علیه نظام حاکم است .

رهبران انقلاب و داعیه‏ داران قیام و اصلاح، ابتدا باید بطلان، بى‏پایگى و انحطاط فرهنگ حاکم و بى‏صلاحیتى، پوچى، پستى و رذالت‏حاکمان جامعه را تبیین کرده و به مردم بباورانند و در قبال آن، فرهنگى متعالى، عقلانى، فطرى، حیاتبخش، حرمت‏آور و کرامت‏زا و مجریانى صادق، عالم، خالص، توانا و بى‏چشمداشت‏به مردم عرضه کنند . در این صورت، فطرت توده مردم به آنان متمایل مى‏شود و غالب انسانها که به طور طبیعى و فطرى عدالتخواه و کرامت‏طلبند، به یارى آنان براى قیام اعلام آمادگى خواهند کرد و زمینه‏هاى انقلاب و قیام پیدا خواهد شد . رهبر انقلاب اسلامى حضرت امام خمینى‏قدس سره و یاران ایشان، به خصوص شهید مطهرى رحمه الله در سخنرانى‏ها و نوشته‏هاى خود به این مهم همت گماشتند و در زمینه‏هاى مختلف و از جمله در مبحث‏حکومت و سیاست، فرهنگ ناب اسلام را به عنوان فرهنگ جایگزین به جامعه ارائه دادند . مردم با توجه به این تبیین از اسلام و نظام اسلامى، به انقلاب پیوستند و براى تحقق نظام پیشنهادى، از بذل جان و مال دریغ نورزیدند و امروز بعد از گذشت ربع قرن از پیروزى انقلاب، بازخوانى دوباره آن اندیشه‏ها لازم است تا تذکارى براى مردم و مسئولان باشد که چه اندازه به وعده و پیمان داده شده وفا کرده‏اند و چه اندازه وعده‏ها محقق شد و چه حد بر آن مسیر استوار مانده‏ایم .

شهید مطهرى، افزون بر اینکه اسلام ‏شناسى مبرز بود،

«مردم‏سالارى‏» اصطلاحى است که بعد از انقلاب اسلامى و به خصوص در سال‏هاى اخیر، وارد ادبیات فارسى شده و در کتب فرهنگ لغت این واژه ثبت نشده است . تعریف ارائه شده در این مقاله توسط نویسنده با توجه به نوشته‏ هاى محققین در این زمینه ارائه شده است .

مقاله کامل در مورد قلب از نظر دینی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 30
فهرست مطالب:

قلب چیست؟

راه شناخت حقیقت قلب

قلب و احساسات باطنى

صدر چیست؟

پی نوشتها

کاملترین تحقیق در مورد رابطه انسان با خود در قرآن

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 46
فهرست و توضیحات:

رابطه انسان با خود در قرآن

۱) رابطه انسان با خدا

۲) رابطه انسان با خود

۳) رابطه انسان با دیگران

۴) رابطه انسان با اشیاء و افکار

نمونه ‏هایی از رابطه انسان با خود در قران تحلیل رابطه روایت قیس بن عاصم نفس در گرو عمل است اصل بقاء عمل نقش عمل بر صفحه نفس شهادت انسان نسبت‏به خود مسؤلیت انسان نسبت‏به خود انسان حسابرس خویش است دشمنی انسان نسبت‏به خود

گاهی انسان نسبت‏به خود و ارزشهای خود جاهل است چنانکه خداوند می‏فرماید: ما امانت [الهی و بار تکلیف] را بر آسمانها و زمین وکوهها عرضه کردیم، پس، از برداشتن آن سرباز زدند واز آن هراسناک شدند، و [لی] انسان آن را برداشت; راستی او ستمگری نادان بود. (احزاب;۷۲).

مسئولیت دین در زندگی انسان، تنظیم روابط انسانی است و روابطی که دین در زندگی انسان به تنظیم آنها می‏پردازد چهار نوع است:

۱) رابطه انسان با خدا

۲) رابطه انسان با خود

۳) رابطه انسان با دیگران

۴) رابطه انسان با اشیاء و افکار

این روابط جنبه مثبت و منفی دارند. رابطه انسان با خدا گاهی به بندگی، توبه، تضرغ، اخلاص، حسن ظن، شکر و یقین متصف می‏شود و گاهی به کفر، انکار، استکبار و سوءظن. رابطه انسان با دیگران گاهی به تندی، زورگویی، ملامت، دشمنی، جنگ، بغض، خیانت و تنفر متصف می‏شود و گاهی به نرمی، بخشش، آسان‏گیری، تسامح، خدمت، دوستی، نیکی و امانت. رابطه انسان با اشیاء و افکار گاهی به افساد، تبذیر، تخریب و اهمال متصف می‏شود و گاهی به اصلاح، آبادانی، رشد و حفظ رابطه انسان با خود بعد از رابطه با خدا از مهمترین، پیچیده‏ترین، ظریفترین و دقیق‏ترین این روابط بشمار می‏آید. گاهی انسان نسبت‏به خود و ارزشهای خود جاهل است چنانکه خداوند می‏فرماید:

ما امانت [الهی و بار تکلیف] را بر آسمانها و زمین وکوهها عرضه کردیم، پس، از برداشتن آن سرباز زدند واز آن هراسناک شدند، و [لی] انسان آن را برداشت; راستی او ستمگری نادان بود. (احزاب;۷۲).

جاهل به خود و به ارزشهای خود، ظالم به خود است و گاهی انسان از کسانی است که خداوند خودش را به آنها نشان داده و آنها را به ارزشهای خویش واقف ساخته و به آیات خود آگاه نموده است.

چنانکه خداوند می‏فرماید:

«به زودی نشانه‏های خود را در افقها [ی گوناگون] و در دلهایشان بدیشان خواهیم نمود تا برایشان روشن گردد که او خود حق است‏» (فصلت: / ۵۴). گاهی انسان ارزش خویش را شناخته به آن احترام می‏گذارد، و گاهی نفس خود و مواهبی را که خداوند در آن قرار داده کوچک شمرده و آن را حقیر می‏شمارد. گاهی از خود فرار می‏کند و به انواع کارهای بیهوده‏ای که باعث دوری وی از خود می‏گردد، روی می‏آورد، به مواد مخدر و خودکشی پناه می‏برد. گاهی می‏داند که چگونه با جدیت‏با واقعیت مواجه شود. گاهی با خود هماهنگ است و گاهی در رابطه‏اش با خود دچار آشفتگی و پریشانی است. گاهی دوست دار خود است و گاهی دشمن خود، گاهی به یاد خویش است و گاهی خود را فراموش می‏کند. گاهی بر خویشتن مسلط است و گاهی نفس بر او غالب است، گاهی در خود فرو می‏رود و گاهی عکس این حالت را دارد، گاهی خود را هلاک می‏کند و گاهی باعث احیاء خود می‏شود، خداوند می‏فرماید: «و جز خویشتن را به هلاکت نمی‏افکنند» (انعام: ۲۴)

گاهی با خود صادقانه رفتار می‏کند و گاهی به آن خدعه می‏زند، خداوند می‏فرماید: «ببین چگونه به خود دروغ می‏گویند و آنچه بر می‏بافتند از ایشان یاوه شد.» (انعام: ۲۴) گاهی به خطای خویش اعتراف نموده و خود را مورد انتقاد قرار می‏دهد، گاهی مغالطه می‏کند و خطاهای خود و هواهای نفسانی را نیکو جلوه می‏دهد، گاهی عنان نفس را در شهوترانی رها می‏کند و گاهی با تمام نیرو آن را تحت‏سلطه خویش قرار می‏دهد و از حدود الهی تجاوز نمی‏کند. گاهی در طلب راحتی و غرق در شهوات عنان نفس را رها می‏کند و گاهی با تحمل زحمت و مشقت در رشد و کمال آن می‏کوشد. گاهی خود را بالا می‏برد و گاهی خود را کوچک می‏شمارد، گاهی به حالت از خود بیگانگی دچار می‏شود، گاهی با آن مانوس و در خلوت تنهائی با تامل در خود لذت می‏برد و از این قبیل روابط مثبت و منفی با خود. از آنجا که رابطه انسان با خود غالبا ازظرافت‏خاصی برخوردار است، هنگامی که این رابطه منفی است‏خسارت آن را درک نمی‏کند. گاهی انسان در تجارت مال (کم یا زیاد) ضرر می‏بیند اما آن را احساس می‏کند و درصدد جبران بر می‏آید، لکن گاهی به خودش زیان می‏رساند - که از بزرگترین نوع خسارت به شمار می‏آید - و این خسارت پیوسته زیاد می‏شود تا همه وجودش را فرا می‏گیرد، «قسم به عصر که واقعا انسان دستخوش زیان است.» (و العصر) و باز می‏فرماید: «خودباختگان کسانی‏اند که ایمان نمی‏آورند.» (انعام: ۱۲) گاهی انسان به فرد دیگری غیر از خودش ظلم می‏کند در این صورت آن را احساس می‏کند و می‏کوشد از طریق نیکی و عدل آن را جبران کند، لکن گاهی به خود ظلم می‏کند اما آن را احساس نمی‏کند گاهی انسان بی‏گناهی را از بین می‏برد و به بزرگی گناه خود پی می‏برد، و گاهی خودش را هلاک می‏کند اما این گناه را درک نمی‏کند.

خداوند می‏فرماید: «از بین نمی‏برند جز خودشان را». ضرر ناشی از رابطه منفی انسان با خود، شبیه ضرری است که از رابطه منفی وی با خداوند به او می‏رسد. امروزه رابطه انسان با خود ضمن تحلیلهای روانی در دایره محدودی بررسی می‏شود. در حالی که اولین بار قران به این رابطه و اهمیت و ارزش آن در زندگی انسان اهتمام ورزید و انسان را به آن آگاه نمود، بررسی‏های روانی و انسانی تا کنون قادر به گشودن پیچیدگی این رابطه نشده‏اند. و قران این افق گسترده از روابط انسانی را گشود.

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید