چگونه اختلال رفتاری لجبازی و خودنمایی را دردانش آموز پایه دوم آموزشگاه از بین ببرم

فایل ورد "قابل ویرایش واماده پرینت"تعداد صفحه:31

چکیده :

هر جامعه ای برای پیشرفت و رشد در ابعاد مختلف اجتماعی-اقتصادی و فرهنگی و ... نیاز به افرادی دارد که از نظر روانی و جسمانی سالم باشند. با توجه به اینکه نوجوانان امروز، صاحبان بلافصل آینده جامعه هستند، سلامتی و بیماری آنان در سلامتی و بیماری جامعه فردا و نسلهای آینده اثراتی قابل توجه خواهد داشت. بنابراین، لازم است به سلامت روانی-جسمانی این قشر عظیم بیشتر توجه شود و گامهایی اساسی در جهت پیشگیری و درمان بیماریها و اختلالات روانی و رفتاری آنان برداشته شود. در مجموع، تحقیقات معتبر انجام شده در جهان نشان داده اند که میزان اختلالات رفتاری در نوجوانان در مناطق مختلف متغیر بوده و معمولا بین 2 تا 12 درصد است که در غالب موارد بررسی شده، میزان شیوع این اختلالات در پسران بیشتر از دختران بوده است. علاوه بر آن نتایج بررسیهای انجام شده نشان می دهد که میزان شیوع این اختلالات در دانش آموزان متوسطه اول بیش از سایر پایه هاست. اینجانب عبدالرضا علی بخشی مدیر آموزشگاه نمونه دولتی عرفان در سال تحصیلی اخیر با دانش آموزی به نام علیرضا در آموزشگاه برخورد نمودم که از اختلال رفتاری لجبازی و خودنمایی رنج می برد بنا بر این در صدد برآمدم تا با مشاوره و بررسی های به عمل آمده این مشکل را در او برطرف سازم.

مقدمه

 " اختلال لج بازی و خود نمایی "،  در کودکان و نوجوانان به صورت لج بازی مستمر با اطرافیان در مدرسه و منزل دیده می شود، اغلب با بزرگترها یا افراد کوچکتر جر و بحث کرده و در صورت روبه رور شدن با مخالفتی در مقابل خواسته های خود از کوره در رفته و شروع به ناسزا گویی می کنند، بسیار زود رنج بوده و از اطرافیان توقع بیش از حدی دارند، همیشه در رفتارهای نا مناسب خود، دیگران را مقصر می داند، در بعضی موارد این لجبازی در مدرسه یا منزل دیده می شود ولی در اکثر مواقع در همه مکان ها این رفتار بروز داده می شود،(­فرقانی رئیسی، 1372، ص 99­).

یکی از مواردی که والدین و مربیان مدارس با آن روبرو هستند، لجبازی و نافرمانی نوجوان است که باعث عدم آرامش در دو طرف می شود و چه بسا خطراتی که برای نوجوان در آینده به همراه داشته باشد. توجه به این امر می تواند از بسیاری از مشکلات در آینده پیشگیری کند.·  این اختلال در کودکان و نوجوانان به صورت لجبازی مستمر با اطرافیان چه در مدرسه و در منزل دیده می شود.·  مرتب با بزرگترها یا افراد کوچکتر جرو بحث کرده و در صورت روبرو شدن با مخالفتی از کوره در می رود و شروع به ناسزا گویی میکند.·  بسیار زود رنج بوده و از اطرافیان توقع بیش از حد دارد.· همیشه در رفتارهای نامناسب خود دیگران را مقصر می داند.·  بیشتر اوقات تنها هستند و ایجاد ارتباط اجتماعی نمی کنند یا اطرافیان آنها را به علت رفتار نامناسب طرد می کنند.·  دارای خلق افسرده و مضطرب می باشند.