مقاله در مورد اصول طراحی پستهای فشار قوی و معیارهای طراحی بهینه

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه243

مقدمه

نیروی برق در چهارم سپتامبر 1882 برای اولین بار در خیابان پرل1 در شهر نیویورک برای مصرف روشنایی استفاده شد. چند ژنراتورDC با توان مجموع 30 کیلووات و ولتاژ 110 ولت بکار گرفته شده بودن تا بتوانند نیاز مصرفی 59 مصرف کننده را در مساحتی در حدود یک کیلومتر مربع برآورده سازند.

با گسترش سیستمهای DC سه سیمه با ولتاژ 220 ولت و افزایش بار و طول خطوط مشکلاتی از قبیل تلفات و افت ولتاژ پیش آمد که منجر به ساخت ترانسفورماتور توسط ویلیام استنلی2 در مقیاس تجاری در سال 1885 گردید. با ساخت ترانسفورماتور قابلیت انتقال انرژی با ولتاژ بالا و تلفات کم به وجود آمد و سیستمهای AC جایگزین سیستمهای Dc شدند. اولین خط AC تکفاز در سال 1889 در ارگن3 با ولتاژ کیلو ولت و طول 21کیلومتر مابین ارگن و پورتلند4 کشیده شد.[12]

صنعت برق ایران نیز از سال 1283 شمسی با برهره برداری از یک ژنراتور 400 کیلووات که توسط حاج امین الضرب نصب و راه اندازی گردید، آغاز شد.[1] مسیر اولین شبکه در تهران از خیابانهای لاله زار، ارک، سعدی و ناصرخسرو می گذشت. محل مولد در خیابان چراغ برق در کوچه امین قرارداشت و بوسیله بخار با حرکت نوسانی کارمی کرد. ولتاژ مولد 400 ولت و فرکانس آن 50 هرتز بود. شبکه آن در خیابانهای  اصلی سه فاز با تیرهای چوبی بلند و مقره های شترگلو و در کوچه های فرعی از یک فاز و نول تشکیل شده بود.

         

1-pearl

2-william stanley

3-Oregon

4-Partland

 

بعدها به علت توسعه و نداشتن ولتاژ واسط مولدهایی در اطراف میدان شاه،خیابان فرهنگ، چهر راه سیدعلی و میدان محمدیه با سیستم جریان مستقیم دایر گردید.

طرز دایر کردن انشعاب به این ترتیب بود که در خیابانهای اصلی سیم را قلاب کرده و برروی شبکه می انداختندو در کوچه های فرعی که فاصله خط از زمین کمتر بود سیم را به خط وصل می کردند.

با افزایش تقضا، دو واحد 500کیلوواتی در خیابان لاله زار نو نصب گردید که برای برق رسانی از یک شبکه واسط 6 کیلوولتی استفاده می کرد.این شبکه در حدود 6هزار مشترک داشت.

پس از تشکیل اداره برق و بالاخره بنگاه مستقل برق تهران این شبکه جمع شد و شبکه جدید جایگزین گردید. شبکه جدید دارای یک مرکز تولید نیرو در میدان ژاله، شبکه واسط 6 کیلوولتی و 18 پست ترانسفورماتور بود.

کمبود برق، نبودن شبکه توزیع مناسب، گسترش شهر تهران و افزایش روز افزون تعداد متقاضیان برق باعث شد تا شرکتهای خصوصی اقدام به نصب مولد و توزیع انرژی برق کنند بطوریکه در مدت کوتاهی تعداد این شرکتهای خصوصی به 34 شرکت با 168 هزار مشترک رسید. در این فاصله شرکت برق تهران با بهرهبرداری از نیروگاه آلستوم و توسعه شبکه فشار ضعیف با کابلهای روغنی تا سال 1342 تعداد مشترکین خود را به 128 هزار رسانید. با تشکیل وزارت آب و برق در اسفند 1341 و ضمیمه شدن شرکت برق تهران به این وزارتخانه و بالاخره با تصویب قانون ملی شدن صنعت برق، همه شرکتهای برق زیر نظر این وزارتخانه قرار گرفتند و وضعیت برق تا حدود زیادی از نابسامانی رها گردید.

وجود شبکه های شرکتهای خصوصی و شبکه دولتی در کنار هم در خیابانهای تهران مشکلاتی از نظر توسعه، تعمیر،نگهداری و تامین برق مشترکین به وجود آورده بود. برای همین شرکت برق تهران تمامی مشترکین 34 شرکت خصوصی را تحویل گرفت.

به تدریج با افزایش بار مصرفی پستهای 6 کیلوولتی جای خود را به پستهای 20 کیلوولتی دادند بطوریکه تا سال 1351 تعداد بسیار کمی از این پستها