خصوصی سازی مدارس،اصالت سود یا اصالت تعلیم و تربیت

دانلود مقاله خصوصی سازی مدارس،اصالت سود یا اصالت تعلیم و تربیت با فرمت ورد و قابل ویرایش در 24 صفحه

مقاله خصوصی سازی مدارس،اصالت سود یا اصالت تعلیم و تربیت به صورت کامل و دقیق توسط گروه تخصصی دانشجو طراحی و تدوین گردیده است و تمامی قسمت ها و فرمت مقاله نویسی در آن رعایت گردیده است. قسمتی از مقاله خصوصی سازی مدارس،اصالت سود یا اصالت تعلیم و تربیت را با هم مشاهده می کنیم.

چکیده

به عقیده بسیاری از صاحبنظران استفاده از سرمایه گذاران شاید در هر حوزه ای عملی شایسته و بجا باشد اما در حوزه آموزش و پرورش که تعدادی کودک و نوجوان به امید کسب آموزش و تربیت جمع می شوند وقتی نگاه سودده به آن باشد کاملا به ضرر است.به گونه ای که وقتی که مهم خروجی آموزش و پرورش نیست بلکه دغدغه فقط تامین سود سرمایه گذاران باشد واقعا زنگ هشداری برای حوزه آموزش و پرورش در کشور است.

لذا بخش خصوصی هر چند که موتور توسعه اقتصادی به شمار می رود و باز گذاشتن میدان برای آنها از سوی دولت مناسب و بجا است اما در حوزه تعلیم و تربیت دولت نباید کنترل آن را کاملا در اختیار بخش خصوصی و سرمایه گذاران قرار دهد.

در این صورت هدف نهایی از آموزش و پرورش در کشور که همان تعالی نیروی انسانی است از بین رفته و هدف فقط پُر کردن جیب تعدادی سرمایه گذار خواهد بود.این اقدام مدرسه را به یک بنگاه اقتصادی تبدیل می کند که معادلات اسلامی و بومی را در حوزه تعلیم و تربیت جابه جا خواهد کرد.

مسوولان وزارت آموزش و پرورش بر فرایند خصوصی سازی مدرسه های دولتی اصرار دارند. این در حالی است که برخی نمایندگان مجلس و کارشناسان در جایگاه مخالفان این تصمیم قرار گرفته اند.

مسوولان وزارت آموزش و پرورش هدف اصلی از اجرای خصوصی سازی مدارس را صرفه جویی در هزینه های سنگین آموزشی، افزایش مشارکت در فعالیت های آموزشی- پرورشی و همچنین جبران کمبود نیرو بویژه در منطقه های محروم عنوان می کنند. در مقاله حاضر قصد داریم به خصوصی سازی مدارس،اصالت سود یا اصالت تعلیم و تربیت بپردازیم.

کلیدواژه : خصوصی سازی-مدارس-اصالت –سود-تعلیم و تربیت

مقدمه

هدف اصلی نظام آموزش و پرورش در رابطه با خصوصی سازی مدارس این است که در مدارس محروم بویژه در مناطق حاشیه ی شهرها، از مشارکت مدارس غیر دولتی که عملکرد آن ها در فعالیت های آموزشی و پرورشی موفق بوده استفاده کنند. به این صورت که فضای این مدارس در اختیار موسسان غیر دولتی قرار می گیرد و در مقابل از آن ها خدماتی درخواست می شود. در این طرح بجای استفاده از سرباز معلمان در مدارس دولتی، از نیروهای متخصص و توانمند بومی که دوره های بدو خدمت و ضمن خدمت را گذرانده اند استفاده خواهد شد.

در واقع نمی توان نظری صرفا منفی یا مثبت نسبت به این طرح و پیامدهای آن ارایه کرد. هدف این طرح افزایش مشارکت مردمی عنوان شده است ولی باید در نظر داشت این طرح نیز ممکن است همچون طرح «مدارس راه دور» در اجرا به گونه یی رقم بخورد که سود زیادی را به جیب عده یی کم برساند.

بطور معمول، آموزش و پرورش سالانه به ازای هر دانش آموز نزدیک به یک و نیم میلیون تومان هزینه می کند. با هدف صرفه جویی قرار شد به ازای هر دانش آموز 500 تا 600 هزار تومان به موسسان داده شود تا آن ها یک سال همه ی هزینه های مدرسه را بر عهده گیرند. آموزش و پرورش، مدرسه را با قراردادی یک ساله در اختیار موسس می گذارد تا یک میلیون تومان صرفه جویی کند. در برابر، این نکته که بخش خصوصی همواره به دنبال منافع خود است نادیده گرفته می شود. بنابراین، در صورت توسعه ی این طرح و افزایش مدارس زیر پوشش، میزان استفاده از معلمان کارآمد کاهش می یابد و افرادی ناکارآمد با حداقل حقوق، آموزش دانش آموزان را برعهده می گیرند.

.........

تحقیق درباره مکتب اصالت توده ای

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:12
فهرست و توضیحات:

مکتب اصالت توده ای

مکتب اصالت فرهنگ توده ای

ریچارد هوگارت ( -1918)

ریموند ویلیام (1988-1921)

هوگارت، نظریه پرداز فرهنگ معاصر انگلیسی، بینانگذار مرکز مطالعات فرهنگی معاصر در دانشگاه بر مینگهام و چهرة برجسته ای در مطالعه فرهنگ توده ای مدرن است. به نظر هوگارت طبقات پایین در مقابل فرهنگ جدید صرفاً منفعل نیستند بلکه تا حد زیادی قدرت تشخیص و انتخاب دارند و این قدرت در «ذوق فرهنگی و هنری» مندرج در زندگی آن طبقات ریشه دارد. در مقابل فرهنگ سرگرمی مدرن همین ذوق فرهنگی و هنری را می کشد و از بین می برد. ویژگی اصلی فرهنگ قدیم طبقات پائین احساس همبسنگی و پیوند بود که آن فرهنگ بین مردم ایجاد می کرد و از آنجا که آن فرهنگ برخاسته از علایق و تلخی‌ها و شیرینی‌های زندگی آنها بود، آئینه تمام نمای کلیت زندگی ایشان نیز به شمار می‌ر‌فت. فرهنگ قدیم فرهنگ جماعتی است در حالی که فرهنگ سرگرمی مدرن فرهنگ توده‌ای است، یعنی برخاسته از علایق جماعت نیست. فرهنگ کوچه و بازار هر قدر هم ممکن است. به نظر برخی سخیف بیاید اما به هر حال فرهنگی خودجوش و برخاسته از عمق وجود عامة مردم است. اما به نظر هوگارت فرهنگ توده‌ای مدرن دیگر کاملاً برخاسته ازعلایق و خواست‌های طبقات پایین نیست. رسانه‌های جمعی مدرن در فرهنگ اصلی دخل و تصرف می‌کنند و فرهنگی ساختگی، «بی رنگ و رو» و «پیش پا افتاده» رواج می دهند. در این فرهنگ بر خلاف گذشته دیگر نمی‌توان «کامل زیست» . فرهنگ توده‌ای سیراب کنندة روح نیست بلکه تجارت زده و انتزاعی است. فرهنگ توده‌ای ، فرهنگ بربریت تازه‌ای است . فرهنگ سرگرمی تنها سطح ذوق فرهنگی را تنزل نمی‌دهد بلکه از طریق تهییج و تحریک بیش از حد نهایتاً آنرا از کار می اندازد.

با این همه به نظر هوگارت بقایای فرهنگ مردمی طبقات پایین همچنان در شیوة گفتار، انجمن‌ها و سرگرمی‌ها و بازی‌های قدیمی آنها تداوم می‌یابد و آن طبقات تا اندازه‌ای فرآورده‌های صنعت فرهنگ را در جهت مقاصد خود تغییر می‌دهند و به کار می‌برند، هر چند به نظر او فشارهای فرهنگ توده‌ای سرانجام مقاومت‌ها را می شکند و «جماعت» فرهنگی سنتی را تخریب می‌کند در عصر جدید، تجارت تعیین کنندة سرنوشت فرهنگ است و سلطه خود را از طریق فرآورده های فرهنگی اعمال می‌کند. از همیت رو عصر جدید عصر تنزل فرهنگی است . به طور خلاصه به نظر هوگارت طبقات پایین و توده مردم در عصر جدید می‌توانند هم فرهنگی خود جوش داشته باشند و هم فرهنگی تحمیل شده و تجاری؛ اما در عمل فرهنگ تجاری توده‌ای غلبه می یابد و گرچه در همین فرهنگ توده‌ای تجاری می‌توان باز هم عناصری از فرهنگ طبقات پایین یافت، لیکن این عناصر به تدریج مغلوب می‌شوند.