مقاله کامل در مورد پی سازی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 38

تقسیم بندی زمینها از نظر مقاومت در مقابل بار ساختمان

بطور کلی زمینها به چند دسته تقسیم می شوند :

زمین های خاک دستی: این نوع زمین ها از جمع آوری خاک های حاصل از گود برداری یا از خاک های نخاله های نباتی (خاک مخلوط) بوجود می آید چون این زمین ها اغلب از مواد اضافی مثل زباله مواد پلاستیکی و غیره می باشند به همین جهت حتی با کوبیدن و غلطک زدن تراکم آن نیز از زمین های طبیعی کمتر بوده و درنتیجه مقاومت آن در مقابل بار کمتر خواهد بود.
این گونه زمین ها یکی از نامرغوب ترین زمین برای احداث ساختمان به شمار می رود و حتی الامکان بایستی ازساختن بنا روی آن خودداری شود.

زمین های ماسه ای: این گونه زمین ها چنانچه خشک بوده و لایه های ماسه ای در سطح افق قرار گرفته باشد مقاومتش در حدود 5/1 تا 2 کیلوگرم بر سانتی متر مربع می باشد. اگر لایه های ماسه نسبت به سطح افق دارای شیب باشد و ماسه مرطوب باشد زمین حالت لغزندگی پیدا کرده و در اثر باد وارده از ساختمان، ماسه ها از زیر پی ساختمان حرکت کرده درنتیجه باعث انهدام و تخریب بنا می گردد، لذا توصیه می شد از ساخت بنا روی چنین زمین هایی خودداری شود.

زمینهای شنی : اگر این زمینها دارای دانه بندی خوب باشند به طوری که دانه های ریز فضای خالی بین دانه های درشت تر را پر نموده و تولید جسم توپر و متراکمی کرده باشد و این دانه بندی به وسیله ماده چسبنده به هم متصل باشد (خاک رس به اندازه لازم) برای ساختمان بسیار مناسب بوده و مقاومت مجاز آن در حدود 5/2 و حتی 5/3 کیلو گرم بر سانتی متر مربع می باشد به این گونه زمینها، دج گفته می شود .

زمین های رسی: زمین های رسی اگر خشک و بی آب و فشرده باشد می توان برای ساختمان زمین مناسب به حساب آورد مقاومت آن در حدود 4 تا 5 کیلوگرم بر سانتی متر مربع است. اگر رس مرطوب بوده و نسبت به خط افق دارای شیب باشد از احداث بنا بایستی جداً خودداری کرد. زیرا در اثر نشت فوری نقاط مختلف آن ترک برداشته و باعث تخریب ساختمان می گردد. اگر ساختمانی بر روی این گونه زمین ها بنا شود دو اثر نامطلوب خواهد داشت: نخست اینکه رطوبت و آب این گونه زمین ها در اثر وزن ساختمان و فشار بر روی زمین موجب مرطوب شدن مصالح ساختمان گردیده، در نتیجه باعث خرابی ساختمان می گردد. دوم آنکه آب به تدریج در اثر تبخیر یا رانش از زیر فنداسیون (پی) خارج شده و از خود فضای خالی بجای می گذارد که این باعث نشست پی و انهدام بنا خواهد شد.

زمین های دج: زمین دج به زمینی گفته می شود که از شغل های ریز و درشت و خاک تشکیل شده باشد. مقاومت فشاری زمین های دج معمولاً در حدود 5/4 کیلوگرم بر سانتی متر مربع بوده ولی تا 30 کیلومتر بر سانتی متر مربع نیز دیده شده است.

زمین های سنگی: زمین های سنگی چنانچه از تخته سنگ های بزرگ و یکپارچه ساخته شده باشد زمینی است بسیار مناسب جهت ساختمان و مقاومت آن تا حدود 40 کیلوگرم بر سانتی متر مربع می باشد. بایستی توجه داشت که زمین های سنگی از نوع گچی برای ساختمان مناسب نمی باشد، زیرا این گونه زمین ها چنانچه در مجاورت آب قرار گیرند آب را جذب نموده و حجمش اضافه می شود و این عمل نیروی فشاری زیاد ایجاد می نماید که موجب شکاف و خرابی ساختمان خواهد گردید، ضمناً پی کنی در روی زمین های سنگی مشکل بوده وهزینه آن بسیار سنگین است.

زمین های مخلوط: این نوع زمین ها از سنگ درشت- شن- ماسه و خاک رس درست شده اند. مقاومت فشاری آن در حدود 5/2 تا 5 کیلوگرم بر سانتی متر مربع می باشند. چنانچه این زمین ها غیر متراکم بوده و در هم فشرده نباشد برای ساخت بنا بر روی آن مناسب نمی باشد.

زمین های نامناسب: این زمین ها بی فایده و نامناسب ترین زمین برای ساختمان می باشد زیرا برای متراکم کردن آنها با استفاده از روش های قدیمی و دستی به هیچ وجه احداث بنا بر روی آن امکان پذیر نمی باشد. از این نوع زمین ها  می توان زمین های باتلاقی- جنگلی- هموسی (خاک و برگ) و لجن زار را  نام برد.

انواع زمین از نظر تراکم:
زمین غیرقابل تراکم: نشست ساختمان و بنا روی این گونه زمین ها تقریبا صفر و قابل اغماض بوده و مقاومت فشاری آن فوق العاده زیاد می باشد این زمین ها عبارتند از:
الف: سنگ های سخت مثل گرانیت- بازالت- کوارتیزیت
ب: سنگ های نرم مثل رس سخت که تا حدودی در مقابل آب شسته شده و کمی قابل نفوذ مـــــی باشد.
ج: زمین هایی که غیر قابل تراکم بوده ولی فوق العاده نفوذ پذیر و قابلیت شسته شدن دارد مانند زمین های شنی و ماسه ای

زمین های با تراکم متوسط: نشست ساختمان روی این گونه زمین ها کم و مقاومت فشاری آن در حدود 2 تا 5/2 کیلوگرم بر سانتی متر مربع می باشد. احداث ساختمان های سبک با طبقات کم روی این گونه زمین ها خطری ایجاد نمی کند مانند زمین های ماسه ای نرم.

زمین های فوق العاده قابل تراکم: نشست ساختمان و بنا در این گونه زمین ها فوق العاده بسیار زیاد است، زیرا نه فقط در مقابل فشار متراکم می شوند بلکه اطراف محل فشار وارده بالا آمده و مانند خمیر یا آدامس عمل کرده و ساختمان روی نشست کرده و فرو می رود، مانند: زمین های باتلاقی. احداث ساختمان روی این گونه زمین ها به هیچ وجه مناسب نبوده و ساخته نشود.

بازدید زمین و ریشه کنی:

قبل از شروع هز نوع عملیات ساختمانی باید زمین محل ساختمان بازدید شده و وضعیت و فاصله آن نسبت به خیابانها و جاده های اطراف مورد بازرسی قرار گرفته و همچنین پستی و بلندی زمین با توجه به نقشه ساختمان مورد بازدید قرار گیرد.

در صورتیکه ساختمان بزرگ باشد پستی و بلندی و سایر عوارض زمین می باید بوسیله مهندسین نقشه بردار تعیین گردد و همچنین باید محل چاه های فاضل آب و چاه آبهای قدیمی و مسیر قنات های قدیمی که ممکن است در هر زمینی موجود باشد تعیین شده و محل آن نسبت به پی سازی مشخص گردد و در صورت لزوم میباید این چاه ها با بتن و یا شفته پر شود و بعد باید محل احداث ساختمان نسبت به زمین تعیین شده و آنگاه نسبت به ریشه کنی ( کندن ریشه های نباتی که ممکن است در زمین روئیده باشد) آ محل اقدام شود و خاکهای اضافی به بیرون حمل گردد و بالاخره باید شکل هندسی زمین و زوایای آن کاملا معلوم شده و با نقشه ساختمان مطابقت داده شود.

پیاده کردن نقشه:

پس از بازدید محل و ریشه کنی اولین قدم در ساختن یک ساختمان پیاده کردن نقشه ساختمان از روی کاغذ بروی زمین با ابعاد اصلی ( یک به یک) بطوریکه محل دقیق پی ها و ستونها و دیوارها و زیرزمینها و عرض پی ها روی زمین بخوبی مشخص باشد. و همزمان با ریشه کنی و بازدید محل باید قسمتهای مختلف نقشه ساختمان مخصوصا نقشه پی کنی کاملا مورد مطالعه قرار گرفته بطوری که در هیچ قسمت نقطه ابهامی باقی نماند. بعدا اقدام به پیاده کردن نقشه بشود. باید سعی شود حتما در موقع پیاده کردن نقشه از نقشه پی کنی استفاده گردد. برای پیاده کردن نقشه ساختمان های مهم معمولا از دوربین های نقشه برداری استفاده می شود ولی برای پیاده پیاده کردن نقشع ساختمان های معمولی و کوچک از متر و ریسمان بنایی که به آن ریسمان کار هم می گویند استفاده می گردد برای پیاده کردن نقشه با متر و ریسمان کار ابتدا باید محل کلی ساختمان را روی زمین مشخص نموده و بعد با کشیدن ریسمان در یکی از امتدادهای تعیین شده و ریختن گچ یکی از خطوط اصلی ساختمان تعیین شود. و بعد خط دیگر ساختمان را که معمولا عمود بر خط اول می باشد با استفاده از خاصیت قضیه فیثاغورث رسم می کنیم. معمولا در اصطلاح بنایی استفاده از این روش را 3 و 4 و 5 میگویند. زیرا در این طریق معمولا اضلاع مثلث 3 متر و 4 متر و وتر مثلث 5 متر است و برای مکانهای کوچکتر یا بزرگتر می توان از مضربهای این اعداد استفاده نمود. مانند 30 و 40 و 50 سانتیمتر. بعد از اتمام کار پیاده کردن نقشه و قبل از اقدام به گودبرداری یا پی کنی باید حتما مجددا اندازه های نقشه را کنترل نمائیم تا حتی المقدور از وقوع اشتباهات احتمالی جلوگیری شود. برای اینکه مطمئن شویم زوایای بدست آمده اطاقها و یا چهار ضلعی های حاصل از ستون ها قائمه می باشد باید دو قطر هر چهارضلعی را اندازه بگیریم. چنانچه مساوی بودند آن چهارضلعی گونیا میباشد. به این کار اصطلاحا چپ و راست میگویند. البته چنانچه دراین مرحله چهارضلعی ها در حدود 3 الی 4 سانتیمتر ناگونیا باشد اشکالی ندارد زیرا با توجه به  اینکه پی ها همیشه قدری پهن تر از سازه روی ان میباشند لذا در موقع ساختن سازه اصلی میتوان نا گونیاییها را برطرف نمود بطور کلی باید همیشه توجه داشت که پیاده کردن نقشه یکی از حساس ترین و مهمترین قسمت اجراء یک طرح بوده و کوچکترین اشتباه در آن موجب خسارت های فراوان میشود.

رپر:

با توجه به اینکه هر نقطه از ساختمان نسبت به سطح زمین دارای ارتفاع معینی می باشد که باید در طول مدت اجرا در هر زمان قابل کنترل باشد. برای جلوگیری از اشتباه قطعه بتنی با ابعاد دلخواه در نقطه ای دورتر از محل ساختمان می سازند بطوریکه در موقع گودبرداری م یا پی کنی به آن آسیب نرسد و در طول مدت ساختمان تمام ارتفاعات را با آن می سنجند به این قطعه بتنی اصطلاحا رپر می گویند. در بعضی ساختمان های کوچکتر روی اولین قسمتی که ساخته می شود علامتی می گذارند و بقیه ارتفاعات را نسبت به آن می سنجند.

گودبرداری

بعد از پیاده کردن نقشه و کنترل آن در صورت لزوم اقدام به گودبرداری می نمایند. گودبرداری برای آن قسمت از ساختمان انجام میشود که در طبقات پایین تر از کف طبیعی زمین ساخته می شود. مانند موتورخانه ها و انبارها و پارکینگ ها و غیره در موقع گودبرداری چنانچه محل گودبرداری بزرگ نباشد از وسائل معمولی مانند بیل و کلنگ و فرقون استفاده میگردد. برای این کار تا عمق معینی که عمل پرتاب خاک با بیل به بالا امکان پذیر است عمل گودبرداری را ادامه میدهند و بعد از آن پله ای ایجاد نموده و خاک حاصله از عمق پایین تر از پله را روی پله ایجاد شده ریخته و از روی پله دوباره به خارج منتقل می نمایند. برای گودبرداری های بزرگتر استفاده از بیل و کلنگ مقرون به صرفه نبوده و بهتر است از وسایل مکانیکی مانند لودر و غیره استفاده شود. در اینگونه موارد برای خارج کردن خاک از محل گودبرداری و حمل آن به خارج کارگاه معمولا از سطح شیبدار استفاده می گردد. بدین طریق که در ضمن گودبرداری سطح شیبداری در کنار گود برای عبور کامیون د غیره ایجاد می گردد که بعد از اتمام کار، این قسمت به وسیله کارگر برداشته میشود.

نکات مهم قبل از گود برداری:

شناخت کافی از خاک منطقه جهت تعیین مقاومت خاک.قطع آب،برق و گاز با همکاری سازمانهای ذیربط .اطلاع دادن به نزدیک ترین ایستگاه آتش نشانی برای جلوگیری از وقفه در سرویس رسانی امداد و نجات.شناسایی موقعیت تاسیسات زیر زمینی.تعیین مقاومت ایستایی ساختمانهای مجاور و اتخاذ راهکارهایی برای ایمن سازی.توجیه ساکنین مجاور با هشدار های ایمنی مورد نیاز و تخلیه آنها در صورت احساس خطر ریزش.

نکات مهم در حین گود برداری:

اگر خاک محل گود برداری خاکریز های دستی است ، لازم است گود برداری بصورت تدریجی و با مهار کامل دیواره های جانبی به وسیله شمع انجام شود.برای جلوگیری از ریزش دیواره های جانبی در صورت عدم محدودیت در فضا، دیواره ها باید شیب ملایمی به اندازه شیب مجاز خاک داشته باشند.دیواره های هر گودبرداری که عمق آن بیش از 1مترو نیم است و خطر ریزش دارد باید مهار شود.به جز مواردی که شیب دیواره به اندازه مجاز باشد.اگر گود برداری عمقی بیش از 3 متر داشته باشد، لازم است ابتدا محل ستونها خاکبرداری شده و با اجرای ستونها و مهار آنها ، از ریزش و رانش خاکهای سست جلوگیری شود.هنگامی که گود برداری پایین تر پی ساختمانهای مجاور انجام می گیرد، باید نسبت به پایداری پی های مجاور اقدام لازم بعمل آید.مصالح حاصل از گودبرداری نباید به فاصله کمتر از نیم متر از گود ریخته شده و در صورت امکان دور از آن و در محل عاری از خطر انباشته شود.

نکات مهم بعد از گود برداری:

زمانبندی و اجرای عملیات ساختمانی طوری تنظیم شود که بلافاصله پس از گود برداری ، عملیات مهار سازی و اجرای  پی صورت گیرد.بعد از وقوع بارندگی ، سیل یا زلزله ذیوار های گود بازدید شده و در صورت لزوم وسایل حفاظتی تقویت شوند.از استقرار ماشین آلات سنگین در مجاورت لبه های بالای گود خود داری شود و در صورت اجبار اقدامات جانبی به منظور مقاومت در برابر بار اضافی بکار رود.جهت ایمنی عابرین پیاده و جلوگیری از سقوط افراد و اشیاء ، حصار کشی مناسب و نصب علائم خطر یا احتیاط و چراغهای هشدار دهنده قابل رویت در شب ضروری است

ضوابط و دستورالعمل‌های گودبرداری به عنوان بخشی از مقررات ملی ساختمان:  

عملیات خاکی
عملیات خاکی شامل مراحل خاکبرداری، خاکریزی، تسطیح زمین، گودبرداری، پی‌کنی ساختمان‌ها، حفر شیارها، کانال‌ها و مجاری آب و فاضلاب و حفر چاه‌های آب و فاضلاب با وسایل دستی یا ماشین‌آلات است.
قبل از اینکه عملیات خاکی شروع شود اقدامات زیر باید انجام شود:
الف: زمین موردنظر از لحاظ استحکام و جنس خاک به طور دقیق مورد بررسی قرار گیرد.
ب: موقعیت تاسیسات زیرزمینی از قبیل کانال‌های فاضلاب، قنوات قدیمی، لوله‌کشی آب و گاز، کابل‌های برق، تلفن و غیره که ممکن است در حین عملیات گودبرداری و خاکبرداری موجب بروز خطر و حادثه یا خود دچار خسارت شوند، بررسی و شناسایی شوند و با همکاری سازمان‌های ذیربط ،‌ نسبت به تغییر مسیر دائم یا موقت و همچنین در صورت قطع جریان آنها اقدام شود.
ج: در صورتی که تغییر مسیر یا قطع جریان برخی از تاسیسات مندرج در بند ب امکان‌پذیر نباشد، باید با همکاری سازمان‌های مربوطه و به طرق مقتضی نسبت به حفاظت آنها اقدام شود.
د: چنانچه محل گودبرداری در نزدیکی یا مجاورت یکی از ایستگاه‌های خدمات عمومی از قبیل آتش‌نشانی، اورژانس و غیره و یا در مسیر اتومبیل‌های مربوطه باشد، باید از قبل مراتب به اطلاع مسوولان ذی‌ربط رسانده شود تا در سرویس‌رسانی عمومی وقفه‌ای ایجاد نشود.
ه: کلیه اشیای زاید از قبیل تخته‌سنگ، ضایعات ساختمانی یا بقایای درخت که ممکن است مانع انجام کار شده یا موجب بروز حادثه شود، از زمین موردنظر خارج شوند.تمام کارگرانی که در عملیات خاکی مشغول به کار می‌شوند باید تجربه کافی داشته باشند و اشخاص ذی‌صلاح بر کار آنان نظارت کنند. همچنین سایر افراد از جمله رانندگان و اپراتورهای ماشین‌آلات و تجهیزات مربوطه، باید از اشخاص ذی‌صلاح باشند.

در صورتی که در عملیات خاکی از دستگاه‌های برقی مانند الکتروموتور برای هوادهی، تخلیه آب و نظایر آن استفاده شود، باید با رعایت مفاد به کار گرفته شده در این ضوابط نسبت به تجهیز وسایل حفاظتی مناسب اقدام کنند.چنانچه محل موردنظر برای عملیات خاکی نظیر حفر چاه در معابر عمومی یا محل‌هایی که احتمال رفت‌و‌آمد افراد متفرقه وجود داشته باشد، باید با اقدامات احتیاطی از قبیل محصور کردن محوطه حفاری، نصب علائم هشداردهنده و وسایل کنترل مسیر، از ورود افراد به نزدیکی منطقه حفاری جلوگیری شود.

حفر طبقات زیرزمین و پی کنی ساختمان ها:

در صورتی که در عملیات گودبرداری و خاک‌برداری احتمال خطری برای پایداری دیوارها و ساختمان‌های مجاور وجود داشته باشد، باید از طریق نصب شمع، سپر و مهارهای مناسب، رعایت فاصله مناسب و ایمن برای گودبرداری و در صورت لزوم با اجرای سازه‌های نگهبان قبل از شروع عملیات، ایمنی و پایداری آنها تامین شود.
در خاکبرداری‌های با عمق بیش از 120سانتیمتر که احتمال ریزش یا لغزش دیوارها وجود دارد، باید با نصب شمع، سپر و مهارهای محکم و مناسب برای حفاظت دیوارها اقدام شود، مگر آنکه شیب دیواره از زاویه شیب طبیعی خاک کمتر باشد.
در مواردی که عملیات گودبرداری در مجاورت بزرگراه‌ها، خطوط راه‌آهن و مراکز یا تاسیسات دارای ارتعاش انجام می‌شود، باید برای جلوگیری از لغزش یا ریزش دیواره‌ها اقدامات لازم صورت گیرد.
در موارد زیر باید دیواره‌های محل گودبرداری به طور دقیق مورد بررسی و بازدید قرار گرفته و در نقاطی که خطر ریزش یا لغزش دیواره‌ها ایجاد شده، وجود مهارها و وسایل ایمنی لازم از قبیل شمع، سپر و غیره نصب و با مهارهای موجود تقویت شوند:
الف: بعد از بارندگی‌های شدید
ب: بعد از وقوع توفان‌های شدید، سیل و زلزله
ج: بعد از یخبندان‌های شدید
د: بعد از هر گونه عملیات انفجاری
ه: بعد از ریزش‌های ناگهانی
و: بعد از وارد آمدن صدمات اساسی به مهار‌ها
ز: بعد از هر گونه ایجاد وقفه در فعالیت‌ ساختمانیبرای جلوگیری از بروز خطرهایی نظیر پرتاب سنگ، سقوط افراد، حیوانات، مصالح ساختمانی و ماشین‌آلات و سرازیر شدن آب به داخل گود و نیز برخورد افراد و وسایط نقلیه با کارگران و وسایل و ماشین‌آلات حفاری و خاک ‌برداری، باید اطراف محل حفاری و خاک ‌برداری با رعایت ضوابط و دستور‌العمل‌ گودبرداری به نحو مناسب حصارکشی و محافظت شود. در مجاورت معابر و فضاهای عمومی، محل حفاری و خاک ‌برداری باید با علائم هشداردهنده که در شب و روز قابل رویت باشد، مجهز شود.

در گودبرداری‌هایی که عملیات اجرایی به علت محدودیت ابعاد آن با مشکل نور و تهویه مواجه می‌شود، لازم است نسبت به تامین وسایل روشنایی و تهویه اقدام لازم به عمل آید.

خاک و مصالح حاصل از گودبرداری نباید به فاصله کمتر از نیم متر از لبه گود ریخته شود. همچنین این مصالح نباید در پیاده‌روها و معابر عمومی به نحوی انباشته شود که مانع عبور و مرور شده یا به بروز حادثه منجر شود.

قبل از استقرار ماشین‌آلات و وسایل مکانیکی از قبیل، جرثقیل، بیل مکانیکی، لودر، کامیون و غیره یا انباشتن خاک‌های حاصل از گودبرداری یا مصالح ساختمانی در مجاورت گود، ضمن رعایت فاصله مناسب از لبه گود، نسبت به تامین پایداری دیواره‌های گود نیز باید اقدام شود.

در گودهایی که عمق آنها بیش از یک متر است، نباید کارگر به تنهایی در محل به کار گمارده شود.

در محل گودبرداری‌های عمیق و وسیع، باید یک نفر نگهبان عهده‌دار مسوولیت نظارت بر ورود و خروج کامیون‌ها و ماشین‌آلات سنگین باشد و نیز برای آگاهی کارگران و سایر افراد، علائم هشداردهنده در معبر و محل ورود و خروج کامیون‌ها و ماشین‌آلات مذکور نصب شود.در جایی که از بالابر برای حمل مصالح حاصل از گودبرداری استفاده می‌شود، باید پایه‌های بالابر به نحوی مطمئن در محل قرار گیرد و این مصالح با محفظه مطمئن بالا برده شوند. در استفاده از جکها باید دقت شود که جک بیش از ظرفیت مجاز بارگذاری نشود، جکها باید مجهز به ضامن باشند و به طور مداوم توسط اشخاص ذی‌صلاح مورد بازدید قرار گیرند. راههای شیبداری که برای عبور کارگران و افراد به کار می‌روند، باید دارای نرده‌های حفاظتی لازم باشند. در صورتی که راههای شیبدار برای عبور وسایل نقلیه به کار می‌روند، باید عرض راه کمتر از 4 متر نباشد و توسط نرده‌های مناسب محافظت گردد. چنانچه این حفاظها از چوب ساخته می‌شوند، قطر چوبها نباید از 20 سانتیمتر کمتر باشد.برای ورود و خروج کارگران در محل گودهایی که عمق آن بیش از 6 متر باشد، باید در هر 6 متر یک سکو یا پاگرد در نردبانها، پله‌ها و یا راههای شیبدار پیش‌بینی گردد، این سکوها باید به وسیله جان‌پناه محصور شوند.

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید

مقاله در مورد ساختمان سازی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 13

ساختمان سازی

ساختِمان سازه‌ای است که برای سکونت و به عنوان سرپناه یا برای کار ساخته می‌شود که محیط را به دو بخش بیرون و درون تقسیم می‌کند. ساختمان‌هایی که از نظر بلندا از اندازه مشخصی بلندتر باشند ساختمان‌های بلندمرتبه گفته می‌شود. در ایران ساختمان بلندمرتبه طبق مصوبه سال ۱۳۷۷ شورای عالی شهرسازی و معماری به ساختمان‌های بالاتر از شش طبقه گفته می‌شود. ساختمان‌های بسیار بلند نیز اصطلاحاً آسمان‌خراش یا برج نامیده می‌شوند.به ساختمان‌های بزرگ و باارزش قدیمی بیشتر عِمارَت گفته می‌شود.

نکات مهم

 برای اندازه گیری عملیات خاکی در متره و برآورد از واحد متر مکعب استفاده می شود. آجر خطائی ، آجری است که در اندازهای 5×25×25 سانتیمتر در ساختمانهای قدیمی برای فرش کف حیاط و غیره بکار می رفت.چنانچه لازم باشد در امتداد دیواری با ارتفاع زیاد که در حال ساختن آن هستیم بعدا دیوار دیگری ساخته شود باید لاریز انجام دهیم. هرگاه ابتدا و انتهای یک دیوار در طول دیوار دیگری بهم متصل شود ، به آن دیوار در تلاقی گفته می شود.در ساختمانهای مسکونی (بدون زیرزمین)روی پی را معمولا بین 30 تا 50 سانتی متر از سطح زمین بالاتر می سازند که نام این دیوار کرسی چینی است.  قوس دسته سبدی دارای زیبایی خاصی بوده و در کارهای معماری سنتی استفاده می شود.حداقل ارتفاع سرگیر در پله 2 متر می باشد.ویژگیهای سقف چوبی :الف)قبلا عمل کلافکشی روی دیوار انجام می گیرد ب)عمل تراز کردن سقف در کلاف گذاری انجام می شود ج)فاصله دو تیر از 50 سانتیمتر تجاوز نمی کند د)تیرها حتی الامکان هم قطر هستند. گچ بلانشه کندگیر بوده ولی دارای مقاومت زیاد مانند سیمان سفید است. به سیمان سفید رنگ معدنی اکسید کرم اضافه می کنند تا سیمان سبز به دست آید. سنگ جگری رنگ که سخت ، مقاوم و دارای رگه های سفید و در سنندج و خرم آباد فراوان است.دستگاه کمپکتور ، دستگاهی است که فقط سطوح را ویبره می کند ، زیر کار را آماده و سطح را زیر سازی می کند. عمل نصب صفحات فلزی (بیس پلیتها) در زمان 48 ساعت بعد از بتن ریزی صورت می گیرد. زمانی که خاک (زمین) بسیار نرم بوده و مقاومت آن کمتر از یک کیلوگرم بر سانتیمتر مربع باشد از فونداسیون پی صفحه ای استفاده می گردد. قطر دایره بتون خمیری ، بر روی صفحه مخصوص آزمایش آب بتون ، حدود 30 تا 35 سانتیمتر می باشد. حدود درجه حرارت ذوب شدن خاک آجر نسوز 1600 درجه می باشد. نام آجری که از ضخامت نصف شده باشد ، آجر نیم لایی نامیده می شود. نام دیوارهای جداکننده و تقسیم پارتیشن نام دارد. عمل برداشتن خاک کف اطاق و ریختن و کوبیدن سنگ شکسته بجای آن را بلوکاژ می گویند. زمین غیر قابل تراکم هوموسی نامیده می شود. عمق پی های خارجی یک ساختمان در مناطق باران خیز حداقل 50 سانتیمتر است. نام فضای موجود بین دو ردیف پله چشم نامیده می شود. در سقف های چوبی حداکثر فاصله دو تیر 50 سانتیمتر است.سیمان نوع اول برای دیوارها و فونداسیونهای معمولی استفاده میگردد. اکسید آهن را برای تهیه سیمان قرمز رنگ ، با کلینگر سیمان سفید آسیاب می کنند. نام دیگر لوله های سیاه بدون درز مانسمان نام دارد. سریعترین و عملی ترین وسیله اجرای اتصالات ساختمان ،پلها و نظایر جوش می باشد. حاقل درجه حرارت برای بتن ریزی 10 درجه می باشد. ضخامت اندود سقف با ملات گچ و خاک باید بین 1 تا 2 سانتیمتر باشد.

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید

مقاله روش های مقاوم سازی ساختمان - مهندسی عمران ، شهرسازی

مقاله روش های مقاوم سازی ساختمان در قالب فایل word و در 83 صفحه تهیه شده است.

بهسازی                                                                       مقاوم سازی پی ها                                         

مخاطرات ساختگاهی 

روشهای بهسازی ومقاوم سازی پی ها        

مقاوم سازی سازه های فولادی                     

روشهای بهسازی وتقویت                                                       

مقاوم سازی سازه های بتنی                                                     

مصالح بتنی 

بهبود مقاومت خمشی                                                           

انسجام ساختمان 

یکنواختی وانسجام سقف                              

انفصال درسیستم کلاف                                                         

افزایش انسجام ساختمان                                      

بهسازی دیوارهای باربر                                                        

بهسازی سقفها                                                                 

اصلاح سیستم کلاف         

روشهای تقویت مقاومت برشی                        

روشهای تقویت قابهای خمشی بتن مسلح                                         

اجزاءقائم باربرجانبی –دیوارهای برشی                                         

کاهش نیروهای وارد به ساختمانهای موجود درزلزله                    

منابع ومراجع                                                                                   

دسته اول: بهسازی و مقاوم سازی مبنا

در این حالت تحت اثر زلزله سطح خطر – I سطح عملکرد ایمنی جانبی C-3 باید برای ساکنین ساختمان تأمین گردد.

دسته دوم: بهسازی و مقاوم سازی مطلوب:

در این سطح از بهسازی و مقاوم سازی انتظار می‌رود که ابتدا هدف بهسازی تأمین گردد و دوم ساختمان تحت اثر زلزله سطح خطر II در سطح عملکرد آستانه فرو ریزش (E-S) قرار گیرد.

دسته سوم: بهسازی و مقاوم سازی ویژه:

در این سطح سازه مقاوم شده نسبت به بهسازی مطلوب از تراز عملکرد بیشتری تحت همان سطوح خطر زلزله قرار گیرد.

دسته چهارم: بهسازی و مقاوم سازی محدود:

در صورتیکه به دلیل محدودیت‌های اقتصادی و مالی امکان بهسازی مبنا میسر نباشد ممکن است بهسازی در سطح عملکرد پایین‌تری در نظر گرفته شود.

دسته پنجم: بهسازی و مقاوم سازی موضعی:

چنانچه به دلایل اجرائی و یا مالی امکان بهسازی تمام سازه میسر نباشد عملیات بهسازی ممکن است در چند قسمت انجام شود. و در اینصورت در هر مرحله نباید خللی در تراز عملکرد سازه یا ادامه عملیات ایجاد شود.

دسته ششم: عدم بهسازی و یا مقاوم سازی:

برآورده نمودن ضوابط آئین نامه 2800 و یا عدم صرفه اقتصادی می‌تواند بر عدم بهسازی و یا مقاوم سازی ساختمان دلالت داشته باشد.

تحقیق درباره ساخت های ثابت و واحدهای آزاد (گونه گونی ها در ساختمان سازی)

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه

 196

فهرست مطالب:

پیشگفتاردر طرح یک ساخت ثابت چه مسائلی وجود دارد ؟ساختهای ثابت و واحدهای آزاددو شکل تولیدمعیارهای اجتماعیامکان تصمیم گیری برای ساکن خانهساخت ثابت به عنوان یک مسئله طراحیتغییرات در عملکردامکان تکنولوژیکی نوینخانواده متغیرهماهنگی ساختهای ثابت و واحدهای آزادحوزه ها و حاشیه هابخش چیست ؟چرا مفهوم ابعاد اسمی را مطرح می کنیم ؟تحلیل بخشی

یک ساخت ثابت یک گونه گونی از یک نظام فضایی است

روند طراحی پویاستعملیاتمسئله هماهنگیمحل جایگیریمهندسین ناظر

پیشگفتار

در دسامبر 1964 در اتحادیه معماران هلندی پیشنهادهایی شد که طرح کلی و روشی برای طراحی مسکن تطبیق پذیر با استفاده از ساخت ثابت (نگهدارنده Support) و واحدهای آزاد (واحد جدا شدنی Detachable Unit) را نشان می‌دهد .

در این گروه هم معماران و هم مجریان ساختمان و تولید کنندگان قطعات ساختمانی ، سرمایه گذاران ، پیمانکاران و شرکتهای خانه سازی نیز می باشند . به دلایلی چند هلند را می توان آزمایشگاهی برای بررسی راه حل مشکلات خانه سازی انبوه در سراسر دنیا به حساب آورد . این گروه هلندی روشی را برای طراحی ارائه می‌دهد که نتیجه آزمایشها و شرایط خاص می باشد .

چون تراکم جمعیت کشور زیاد بود و با وجود سنت قدرتمند شهرنشینی تقریبا نا‌ممکن بود که مسئله ساختمان سازی را چون امری کاملا مجزا به حساب آورد . بنابراین معماران تصمیم به صنعتی شدن ساختمانها گرفتند ولی هنوز معلوم نبود که این تفکر مقرون به صرفه نباشد .

معماران بنیانگذار پذیرفتند که از مفهوم «ساخت ثابت» به عنوان یک فرضیه عملی دیگر برای تحقیقات بیشتر استفاده شود . اساس فرضیه ساخت ثابت و واحدهای آزاد آن بود که شخص مصرف کنندة خانه در تولید آن مشارکت یا نظارت داشته باشد . چنین پنداشته می شد که نقص تولید انبوه ، همان عدم مشارکت مصرف کننده در روند خانه سازی است . در واقع هم در خانه سازی انبوه اصل مهم به مفهوم فنی و سازمانی آن این است که مصرف کننده نقشی در تصمیم گیری ندارد . از سوی دیگر در مفهوم «ساخت ثابت» مبنای کار اینست که مسکن به هر شکل و هر اندازه که باشد ، همیشه محصول دو حوزة مسئولیت و تصمیم گیری است . بخشی از ساختار شخصاً در اختیار ساکن خانه است که می تواند آن را به دلخواه تغییر دهد و تبدیل کند امّا بخش دیگر به یک زیر ساخت عظیم تری تعلق دارد ، که فرد دربارة آن نمی تواند تصمیم گیرد بلکه باید از قوانین و قراردادهای گروه بزرگتر (چه در حد همسایگی باشد یا مقامات محلی) پیروی کند .

این دو حوزة تصمیم گیری را همیشه و همه جا می توان تشخیص داد . حتی آنها که صاحب خانه ویلایی نیز هستند باید زیر ساخت خیابانها ، خدمات و مقررات حوزه بندیها و غیره را بپذیرند . آنچه محیط خود می نامند محصول یک زمینه طبیعی و اجتماعی بزرگتری است که افراد در آن مشارکت دارند . در طول تاریخ این تعادل بین فرد و جمع در اشکال بیشماری تجلی یافته است .

مفهوم ساخت ثابت ، بازشناسی سنت دیرینه ای است در مورد بازتاب خصوصیات اساسی در محیط ظاهری و بدین معنی ابداع جدیدی به حساب نمی آید . ولی به هر جهت این مفهوم با مفهوم خانه سازی انبوه که در این قرن به یکسان مورد توجه متخصصان و دولتمردان ، در تلاششان برای دنیا بهتر بوده ، در تضاد است .

در مفهوم ساخت ثابت تولید خانه مشابه سایر کالاهای صنعتی نخواهد بود بلکه مصرف کننده نیز در روند تولید آن دخالت دارد . اما این دخالت در چهارچوب بزرگتر خدمات و زیر ساختهای اجتماعی انجام می پذیرد . اگر این فلسفه در مورد خانه سازی انبوه در محیط متراکم شهری پیاده شود ، مفهوم «ساخت ثابت» تبدیل به یک موجودیت مادی می گردد .

در اینجا دیگر نمی شود خانه سازی ویلایی و قطعات مجزا را در نظر گرفت ، بلکه باید ساختهای وسیعتر ، خواه مرتفع و خواه کم ارتفاع را مد نظر داشت . که چندین واحد مسکونی را در خود جای داد . اتحادیه معماران سعی کرده است افراد در این ساختهای وسیعتر همان قدر حق انتخاب داشـته باشـند که در خـانه های ویـلایی

داشتند .

ساخت ثابت به هر ساختمانی گفته می شود که چندین واحد مسکونی قابل تطبیق با نیازها و خواسته های متغیر مصرف کنندگان در طول زمان را در خود جای دهد . این مسئله ای است که در زمینه خانه سازی هلندی باید با آن روبرو شد . در واقع این مسئله در هر کجا که عدة زیادی

طراحی و پیاده سازی زبان های برنامه سازی - دبلیو. پرات، زیلکوویتز - جعفر نژاد قمی - مهندسی کامپیوتر

کتاب طراحی و پیاده سازی زبان های برنامه سازی

تالیف ترنس دبلیو. پرات، مارون وای. زیلکوویتز

ترجمه مهندس عین الله جعفر نژاد قمی

منبع رشته مهندسی کامپیوتر 

شامل 366 صفحه کتاب در قالب فایل pdf