لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 30
سلاحهای شیمیائی، پدافندی متفاوت
در کنار تمام سلاحهائی که توسط بشر در ادوار مختلف تاریخ بکار رفته است، شاید سلاحهای شیمیائی را بتوان از منفورترین و هولناکترین آنها دانست. علل چنین امری بسیار گوناگون است، از مهمترین این علل مبهم بودن پدافند در مقابل آنهاست. در برابر این سلاحها نه مانند گذشته میتوان باسپروزر مقابله کرد، و نه با سنگر ولباس ضد گلوله ، و باید گفت که بطور کلی این سلاحها با وسائل معمولی قابل مقابله نیستند.
دفاع شیمیایی مقولهای دیگری است؛ یک ماده شیمیایی به صورت گاز به همجا سرک میکشد و همچون غباری مرگبار بدون آنکه بویی و یا رنگی داشته باشد ، انسان را احاطه کرده و از طرق مختلفی مانند پوست، دهان، بینی و چشم وارد بدن شده و بر روی اعضاء بدن اثر میگذارد. بهمین دلیل بکار بردن وسائل متداول دفاعی درمقابل آنان نامؤثر و چه بسا خطرناک است. با توسعه دانش صنعتی و علمی بشر انتظار میرود که طرق مختلف دفاع از این موزیان ناشناخته روشن شود، هر چند که همین دانش، امکان دستیابی به چنین سلاحهایی را فراهم کرده است. تنوع مواد شیمیائی شناخته شدهای که اثرات سمی متفاوت دارند، امروز از مرز 000/6 ترکیب میگذرد؛ اما تنها حدود شصت ترکیب است که تا بحال به طرق گوناگون در جنگها به عنوان یک سلاح شیمیائی بکار گرفته شده است.
بشر از زمان بسیار دور با بعضی از این سموم، که عمدتاً از راههای طبیعی فراهم میشوند آشنائی داشت . شاید دلیل شناخت اولیه وی با مشاهدهاش از کاربرد مواد سمی توسط حیوانات بود. وی میدید که بعضی از حیوانات برای مقابله با دشمنان خود از سمومی که غالباً در بدن آنها تهیه میشود استفاده میکنند. حیواناتی نظیر عقرب ، مار و زنبور با ترشح و وارد نمودن مستقیم این مواد شیمیائی در بدن جانداران دیگر طعمه خود از پای در میآورند و یا در مقابل مهاجمین از خود دفاع میکنند. اسکانک که نوعی راسو است میتواند از بدن خود ماده شیمیائی فوقالعاده مشمئزهکنندهای را به عنوان یک عامل ایذائی متصاعد نمود.و مزاحمین را فراری دهد. انواع ماهیهای مرکب نیز قادرند که با ترشح مواد رنگی در آب، خود را از دید دشمن مصون بدارند. علاوه بر اینها سموم بسیار متنوع و زیادی نیز توسط انواع قارچها، ویروسها و باکتریها تولید میشود. آنچه که جالب توجه است این که بعضی از این سموم و مواد مترشح برای رشد زندگی گیاهان وجانوران ضروری و حیاتی و برخی نیز زیانآور و مهلک میباشند.
از قلمرو فعالیت انسان شواهدی از گذشته در دست میباشد که به استناد آنها بشر به تقلید از حیوانات برای مبارزه و همچنین بدست آوردن غذای خود ازمواد شیمیایی استفاده میشود. بر طبق اسناد موجود، بشر در دو هزار سال قبل از میلاد مسیح از انواع الکالوئیدها برای ناتوان ساختن رقبای خود استفاده میکرد. یونانیان نیز از گاز سولفوردیاکسید حاصله از سوختن گل گوگرد، در 400 سال قبل از میلاد مسیح در جنگها سود میبردند. در سال 1217 ارتش انگلستان در حمله به سوارهنظام فرانسه با ایجاد غباری از آهک به عنوان یک ماده ایذائی توانست آنان را فراری دهد.
اوائل قرن نوزدهم و شروع جنگ بینالمللی اول در حقیقت آغاز استفاده از مواد شیمیائی شنتزی و ساخته شده دست بشر، در جنگ بوده در 22 آوریل 1915 نیروهای آلمان حجم زیادی از گاز کلر را در منطقه جنگلی بر روی سربازان انگلیسی و فرانسوی منتشر کردند. انتشار این گاز هزاران کشته به جای گذاشته، و اثرات جنگلی آن به قدری بود که به دنبال آن رقابت بین کشورهای متخاصم در زمینه ساخت و کاربرد مواد شیمیائی در جبههها بالا گرفت و انواع بسیاری مواد شیمیائی کشندهتر و مهلکتری ساخته شد.
بدنبال چنین شرایطی روشهای دفاع در مقابل اینگونه مواد شیمیائی نیز گسترش یافته و ماسکهای متفاوتی برای جلوگیری از ورود اینگونه گازها به ریه ساخته شد. نتیجه چنین تکاملی به راحتی زمینه ساخت آن دسته از مواد شیمیایی قابل جذب از نقاط دیگر بدن، غیر از ریهها را آماده کرد. بنظر میرسد که کاربرد این قبیل سلاحها معمولاً در سراسر کشورهای عقبافتاده مؤثرتر باشد، زیرا که این کشورها قادر نیستند روشهای پدافند مربوطه را به سرعت بیابند. در این رابطه میتوان به دو مورد مشخص اشاره کرد: از سال 1918 تا 1937 تنها دو کشور توانستند بطور مؤثری درجنگ از گازهای شیمیائی استفاده کرده برنده شوند، ایتالیا در جنگ با اتیوپی ( 36-1935) و ژاپن در جنگ با چین (42-1937). علت آن نیز همانطور که اشاره شد ضعف تکنولوژی اتیوپی و چین در مقابل دو کشور ایتالیا و ژاپن بود. در سال 1915 نیز کشورهای انگلیس و آمریکا در برابر مالایا و کره از سلاحهای شیمیائی استفاده کردند.
جنگ جهانی دوم آغاز رقابت بسیار شدیدتری در این زمینه بود. در این دوران تقریباً اکثر زرادخانههای کشورهای متخاصم از چنین سلاحهایی انباشته بود. البته ممکن است دلیل انبارهای سلاحهای شیمیایی ترس از مقابله به مثل توسط دشمن باشد. در سال 1943 اولین گزارشهای مربوط به تولید گازهای عصبی منتشر شد؛ در حالی که خواص فیزیکی آنها هنوز اجازه کاربرد آنها را به عنوان سلاحهای جنگی، نمیداد . تنها در سال 1955 هنگامی که در یک آزمایشگاه بخاری نوع مخصوصی از گازهای عصبی به نام V-AGENT ها ساخته شد، کابرد گازهای سمی در سلاحهای مختلف عملی گردید. استفاده آمریکا از سلاحهای شیمیایی در اشکال مختلف، و بخصوص کاربرد مواد شیمیایی که نباتات را از بین میبرند هنوز از سوی مجامع مختلف مورد بحث وگفتگو است.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 9
در جنگ ها و فجایع دنیای امروز، دیگر بین نظامی و غیرنظامی تفاوتی وجود ندارد و خطرات ناشی از آنها همه را در برمی گیرد.
امروزه کشورهای استعمارگر در کنار سلاح های مرگباری همچون کلاهک های اتمی، موشک های قاره پیما، ناوهای هواپیمابر و... به روش های مرگبارتر دیگری همچون سلاح های شیمیایی، بیولوژیک و میکروبی دست یافته اند که کاربرد آنها می تواند باعث یک تراژدی جهانی گردد.
شاید تصور این امر کمی مشکل باشد ولی در آینده ممکن است به جای یک بمب چند تنی حاوی مواد منفجره، یک بسته چند کیلوگرمی حاوی عوامل بیمار ی زای انسانی، حیوانی، گیاهی یا مشترک بر سر یک کشور ریخته شود که فاجعه ای بسیار ناگوارتر در پی خواهد داشت.
سلاح های شیمیایی بنابر تعریف سازمان ملل متحد و متخصصان، عبارتنداز تمام مواد شیمیایی، خواه به صورت گاز، مایع یا جامد که به خاطر اثرات سمی مستقیم روی انسان، حیوان و گیاه به کار گرفته می شوند. از جمله مشخصات سلاح های شیمیایی عدم تشخیص تأثیرات و عوارض آتی آن در محیط است که باعث می شود راه های مقابله با آن بسیار دشوار و گاهی غیرممکن شود.
اولین بار سربازان آلمانی در 22 آوریل 1915 (جنگ جهانی اول) در منطقه ای از بلژیک به نام یپرس با استفاده از 6 هزار سیلندر گاز کلر، 168 تن از این گاز کشنده را علیه دشمن به کار گرفتند که این امر موجب مرگ 6 هزار نفر از سربازان متفقین شد. پس از آن این روز به نام «روز تولد جنگ شیمیایی مدرن» شناخته شد.
آثار کشنده این سلاح ها به حدی وسوسه انگیز بود که تا پایان جنگ جهانی اول بر اثر به کارگیری این سلاح ها بیش از یک میلیون نفر زخمی و کشته شدند. این عوارض هولناک، کشورهای جهان را بر آن داشت تا با امضای توافقنامه ای بین المللی، استفاده از این سلاح ها را ممنوع کنند. پس از آن توافقنامه 1925 ژنو به امضا رسید.
در جنگ جهانی دوم با وجود انباشته بودن زرادخانه ها، از این سلاح مخوف و مهلک استفاده نشد. شاید دلیل آن ترس هر یک از گسترش به کارگیری این سلاح ها توسط طرف مقابل بود. عده ای هم یکی از علل عدم به کارگیری این سلاح ها را مصدومیت هیتلر در جنگ اول جهانی بر اثر گاز خردل و درک او از آثار این سلاح ها می دانستند! اما پس از اولین تجربه تلخ در ، 1915 بزرگ ترین و وسیع ترین حمله های شیمیایی در تاریخ، جنگ ایران و عراق بود.
عراق شیمیایی
کاربرد گسترده جنگ افزارهای شیمیایی از سوی عراق در هشت سال جنگ تحمیلی علیه ایران آنچنان چشمگیر است که باید به عنوان مسئله ای پیچیده به طور جداگانه و مفصل بررسی و تحلیل شود. آنچه مشخص و غیر قابل انکار است، عدم دسترسی دولت صدام در آغاز جنگ به سلاح های شیمیایی است.
روشن است که عراق به تنهایی توانایی علمی و مادی دستیابی به این سطح از سلاح های شیمیایی و بیولوژیکی را نداشت و در این مورد حضور دو ابرقدرت شرق و غرب آن روز از سویی و حمایت های مالی برخی کشورها در تجهیز عراق به این سلاح ها را نمی توان نادیده گرفت.
اسناد و مدارک نشان می دهد که مقادیر قابل توجهی عوامل و مواد شیمیایی ابتدا از ذخایر شوروی سابق و برخی دولت های اروپایی و ایالات متحده در اختیار عراق قرار گرفت. مثلاً زمستان 61 قراردادی بین شرکت Drereich آلمان غربی و عراق درخصوص فروش عوامل اعصاب منعقد و مابقی تجهیزات نیز به این کشور منتقل شد.
به کارگیری گسترده عراق از این تسلیحات در حدی بود که کشورهای فرستنده تا مدتی از تحویل این تجهیزات به عراق خودداری می کردند. براساس مستندات موجود حدود 50 شرکت اروپایی و آمریکایی، تجهیزات و امکانات ساخت این سلاح ها را به عراق فروخته و حتی در مواردی دولت های متبوع آنها نیز آن را تأیید و اعلام رسمی کردند.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید