ارزیابی نفوذپذیری تکیه گاه چپ سد کوچری بر پایه نتایج آزمایش لوژن و شاخص کیفیت توده سنگ

• مقاله با عنوان: ارزیابی نفوذپذیری تکیه گاه چپ سد کوچری بر پایه نتایج آزمایش لوژن و شاخص کیفیت توده سنگ  

• نویسندگان: مهدی محمد تقی پور ، محمد غفوری ، سیدحمیدرضا طباطبایی  

• محل انتشار: نهمین کنگره ملی مهندسی عمران - دانشگاه فردوسی مشهد - 21 تا 22 اردیبهشت 95  

• فرمت فایل: PDF و شامل 7 صفحه می باشد.

چکیــــده:

یکی از مسائل مهمی که در طراحی و ساخت سدها باید مورد توجه قرار گیرد بحث کنترل نشت از ساختگاه است. لذا به منظور طراحی ایمن و اقتصادی چنین سازه هایی داشتن اطلاعات و تحلیل درست در مورد قابلیت نفوذپذیری توده سنگ الزامی هست. از این رو در این تحقیق به ارزیابی نفوذپذیری سنگ های تکیه گاه چپ سد کوچری بر پایه نتایج آزمایشات لیون حاصیل از گمانه های اکتشافی و مطالعات درزه نگاری پرداخته شده است. بر اساس نتایج حاصل از گمانه های اکتشافی شاخص کیفیت توده سنگ (RQD) در این تکیه گاه 69 درصد و در محدوده متوسط تا خوب قرار دارد. بر پایه تحلیل نتایج 71 آزمایش لوژن میزان نفوذ پذیری این تکیه گاه در محدوده متوسط تا زیاد قرار گرفته است. تحلیل ها نشان می دهد که در این ساختگاه بین نفوذپذیری و شاخص کیفیت توده سنگ رابطه عکس وجود دارد. با افزایش عمیق RQD افزایش و  نفوذپذیری کاهش می یابد.تاثیر عوامل فرسایشی در بخش های سطحی و زون های خرد شده در بخش های عمیق مهم ترین عوامل افزایش نفوذپذیری هستند.

________________________________

** توجه: خواهشمندیم در صورت هرگونه مشکل در روند خرید و دریافت فایل از طریق بخش پشتیبانی در سایت مشکل خود را گزارش دهید. **

** درخواست مقالات کنفرانس‌ها و همایش‌ها: با ارسال عنوان مقالات درخواستی خود به ایمیل [e-mail] پس از قرار گرفتن مقالات در سایت به راحتی اقدام به خرید و دریافت مقالات مورد نظر خود نمایید. **

مقاله کاربرد نوعی پلیمر در سازه های کنترل جریان جهت جلوگیری از آسیب پذیری

فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 16 صفحه

چکیده:

در این مقاله به کاربرد نوع خاصی از ژئوسنتتیک‌ها به نام ژئوممبران در دیوارهای آب بند اشاره گردیده است. ژئوممبران به دلیل طبیعت پلیمری خود, نفوذپذیری اندکی دارد و به همین دلیل کاربردهای گسترده‌ای در سازه‌های کنترل جریان یافته است. دیوار آب بند که در سازه‌های آبی و محل‌های دفن زباله به کار می‌رود در واقع یک دیوار قائم است که در داخل زمین ساخته می‌شود معمول ترین روش ساخت آن حفر ترانشه‌ای است که با دوغاب پایدار می‌گردد و در نهایت با خاک- بتونیت, خاک- سیمان, سیمان- بنتونیت یا خاک- سیمان- بنتونیت پر می‌شود. نگرانی‌هایی در مورد اجرا, بازرسی و دوام چنین دیوارهایی به وجود آمده است. یک روش دیگر که می‌توان آن را به صورت مکمل نیز به کار برد مشتمل است بر استفاده از یک ژئوممبران به تنهایی یا به همراه مواد دیگری که در دیوارهای آب بند معمولی بکار می رود. استفاده از این محصول در دیوارهای آب بند نیاز به تکنیک‌های اجرایی خاصی دارد که در این مقاله به جزییاتی از آن اشاره گردیده است.

مقدمه:

دیوارهای آب بند برای کنترل موقت یا دائم جریان آب داخل ترانشه‌ها یا زیر خاکریزهای نگهدارنده آب و یا جلوگیری از نشست آلاینده‌های مختلف به آب زیرزمینی به کار می‌روند سال‌هاست که دیوارهای آب بند در کاربردهای مهندسی به کار رفته‌اند. ایده اولیه عبارتست از ساخت یک دیوار قائم به صورت درجا که به عنوان یک جدا کننده بین دو ناحیه عمل می‌کند دیوارها با استفاده از حفر یک ترانشه که توسط دوغاب پایدار شده اجرا می‌شوند این دوغاب در نهایت توسط خاک- بنتونیت, خاک- سیمان, سیمان- بنتونیت یا خاک- سیمان- بنتونیت پر می‌شود