دانلود مقاله روانشناسی کودک

مشخصات این فایل
عنوان: روانشناسی کودک
فرمت فایل :word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات : 28

این مقاله درمورد روانشناسی کودک می باشد.

بخشی از تیترها به همراه مختصری از توضیحات هر تیتر از مقاله روانشناسی کودک

توجه به بهداشت روانى کودکان
در مباحث روان شناسى عمومى, در بخش ((یادگیرى, حافظه و فراموشى)) به عوامل تإثیرگذار بر رشد بدن و حافظه پرداخته مى شود و یادآورى مى کنند که یکى از مهم ترین عوامل اختلال در حواس و حافظه کودکان و مانع جدى از رشد استعدادهاى آنان, و بلکه عامل عقب ماندگى ذهنى, محرومیت از بهداشت روانى است. کودک به هر علت آرامش روان خود را از دست دهد, بخشى از فعالیت هاى مغز وى که تنظیم کننده رشد ذهنى اوست مختل و آینده وى دچار مخاطره مى شود. مشکلات خانوادگى, فقر, بد رفتارى والدین با یکدیگر و با فرزندان, خشونت, تإکید بى اندازه بر رعایت نظم و مقررات و ترس هاى موهوم, همه عواملى است که روان کودک را نابسامان مى نماید.
اگر رسول خدا(ص) هر صبحگاه که از خواب بر مى خیزد و دست نوازش بر سر فرزندان و نوادگانش مى کشد, این رفتار از هر هدیه براى کودک مناسب تر است و ما به درستى نمى توانیم تإثیر عمیق این رفتار ساده را لمس کنیم. کودکى که در آغاز صبح از چنین نوازشى بهره مند شود احساس آرامش, امنیت, پذیرفتگى, امید و شادى مى کند. اطمینان مى یابد که وجودش در خانه زاید نیست. جایگاهش نزد والدین شناخته شده و محفوظ و مورد توجه است. .....(ادامه دارد)

مهرورزى, مهم ترین ابزار تربیت
زمانى که آهن, نرم و گداخته شود به هر صورت که بخواهیم شکل مى پذیرد. ((مهر ورزى)) به افرادـ به ویژه کودکان ـ همان حرارتى است که افراد را نرم, تسلیم و گوش به فرمان مى سازد.
تربیت نوعى کوشش براى نفوذ در ناخود آگاه افراد است. رنج و اندوه ها, آرزوها, شکست ها و گفته هاى ناگفته پیوسته در ضمیر ناخودآگاه جاى مى گیرند. پیرامون این ضمیر, مإمورانى آماده به خدمت وجود دارند که مانع از نفوذ دیگران بدان مى شوند. از طرفى تا فردى به درون آن راه نیابد نمى تواند به اسرار آن پى ببرد و راه حلى براى مشکل آن ارائه کند
پدر و مادرى که ابزار نفوذ به ناخودآگاه فرزندان خود را نشناخته و شیوه ورود به آن را ندانند هیچ گاه نخواهند توانست ارتباط صمیمى با ایشان برقرار سازند; دردهایشان را بشناسند و درمان کند.
))مهرورزى به کودک)) از مهم ترین ابزار نفوذ به ضمیر ناخودآگاه اوست. زمانى که فردى به کودک محبت و مهربانى مى کند, قلب او را در اختیار مى گیرد و آرام آرام مى تواند از رنج هایش آگاه شود و راه درمانش را شناسایى و دنبال نماید.
امیرمومنان على(ع) مى فرماید: از همان کودکى, پیامبر خدا(ص) مرا از پدرم برگرفت و من شریک آب و نان او شدم و پیوسته مونس و همسخن وى بودم.... او مرا در کنار خود مى نشانید و بر سینه خویش جاى مى داد و در بسترش[ کنار خود] مى خوابانید, به طورى که تنم را به تن خویش مى چسباند و بوى خوش خود را به مشامم مى رساند. (23( .....(ادامه دارد)

همانند کودکان شوید.
آیا تا به حال از خود پرسیده اید که چرا برخى بزرگسالان به آسانى مى توانند با بچه ها صمیمى شوند و بعضى در این کار ناموفق اند؟
زیرا یکى نمى تواند یا نمى خواهد هنگام همراهى با بچه ها, از بزرگسالى خود اندکى فاصله گیرد و کودک شود. و برخى به آسانى مى توانند با حفظ شإن بزرگسالى, همچون یکى از کودکان, رفتار کودکانه کنند و با آن ها صمیمى شوند.
کودکان خیلى زیرک تر از آن هستند که ما مى پنداریم.آن ها تا کسى از جنس خودشان نشود او را به جمع خود راه نمى دهند, با وى صمیمى نمى شوند و رازهایشان را با او در میان نمى نهند. شاید در بیان همین راز است که رسول خدا(ص) فرموده است: من کان عنده صبى فلیتصاب له;(35) هر کس کودکى نزد اوست باید با وى کودکانه رفتار کند. شاید تعجبآور باشد اگر بشنوید که این روایت پایه تحقیقات چندین ساله مارگارت دونالدسون (پژوهشگر و روان شناس کودک) است. به اعتقاد وى: همه آنچه به پندار ما فراتر از قوه درک کودک است[ اگر به واقع درک آن براى وى محال نباشد] در صورتى که به شیوه و زبان خود کودک بیان شود, به طورى که برایش معنادار باشد, وى از عهده درک آن برخواهد آمد.(36)
بارها رخ مى داد که رسول اکرم(ص) کودکان را بر مرکب خود سوار مى کرد و لحظاتى با ایشان هم سخن مى شد. جابر بن عبدالله مى گوید: روزى نزد رسول خدا(ص) رفتم, دیدم آن بزرگوار به زانو خم شده است و دو نوه اش حسن و حسین(علیهماالسلام) را بر دوش گرفته, در اتاق بر روى دست و پا راه مى رود و مى فرماید: وسیله سوارى شما خوب مرکبى است و البته شما هم خوب سوارانى هستید. (37) .....(ادامه دارد)

سلام به بچه ها
پنج چیز است که تا پایان زندگى آن ها را ترک نمى کنم; یکى از آن ها سلام کردن به کودکان است.(44)
این فرموده حضرت محمد(ص) است, در عصرى که بزرگسالان براى یکدیگر ارزش و احترامى قائل نبودند و حقوق یکدیگر را مراعات نمى کردند. گویند: آن والا مقام بر کوچک و بزرگ سلام مى کرد و در سلام کردن بر همگان ـ حتى به کودکان ـ پیشى مى گرفت و به آنان دست مى داد و مى فرمود: پیوسته در سلام کردن به بچه ها مراقبت دارم, تا پس از من به صورت یک سنت میان مسلمانان باقى بماند و بدان عمل کنند.(45)
زمانى که در پى برخورد با بزرگسالان به آن ها سلام کنیم و در ملاقات با کودکان از سلام به آن ها دریغ ورزیم ناآگاهانه در روش تربیتى خود دچار تناقض رفتار شده ایم. ما از یک سو براى آرام کردن کودکان و دعوت آنان به انجام کارهاى خوب و ترک کارهاى بد, به آن ها مى گوییم که بزرگ شده اند و دیگر نباید رفتار نادرست انجام دهند; از طرفى از سلام کردن به آنان دریغ مى ورزیم و گویا ایشان را تا این میزان بزرگ نمى شناسیم که سزاوار سلامشان بدانیم. آنان گرچه خردسال باشند این تناقض رفتار ما را درک مى کنند و مى پندارند که بزرگسالان پیوسته آنچه به صلاح خود بدانند عمل مى کنند, نه آنچه به واقع صلاح است. .....(ادامه دارد)

بخشی از فهرست مطالب مقاله روانشناسی کودک

مقدمه
کوشش براى تولد فرزندان سالم
درمان روحى با اعطاى شخصیت
همگام عمل کنیم; چنان که رسول خدا(ص) عمل مى کرد.
توجه به بهداشت روانى کودکان
مهرورزى, مهم ترین ابزار تربیت
مفهوم دیگر بوسیدن
همانند کودکان شوید.
راز همبازى شدن با بچه ها
سلام به بچه ها
ترک تنبیه
چکیده :
پى نوشت ها: