چکیده:
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با گروه درمانی متمرکز بر هیجان بر صدمه دلبستگی و انعطاف پذیری شناختی زنان نابارور اجرا گردید. این تحقیق به لحاظ روش شبه آزمایشی میباشد که با
طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. در این تحقیق گروه نمونه که ۳۰ نفر از زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز تخصصی درمان ناباروری نوین مشهد در سال ۱۳۹۴ مراجعه نمودهاند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار داده شدند. پرسشنامههای سبک های دلبستگی کولینز ورید و انعطاف پذیری شناختی CFI بر روی هر سه گروه اجرا شد. سپس گروه اول آزمایش تحت گروه درمانی هیجان محور و گروه دوم آزمایش تحت گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. تعداد جلسات برای درمان این افراد در ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقه تنظیم شد و گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکرد. پس از پایان جلسات درمان گروه های آزمایش، هر سه گروه مجدداً پرسشنامهها را تکمیل نمودند. برای بررسی اثربخشی سطوح مداخله اندازه گیری از آزمون کوواریانس استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس چند متغیری کاهش معنی دار سبک های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا گروه های آزمایش نسبت به گروه کنترل را تحت تأثیر مداخله گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه درمانی هیجان محور نشان داد؛ اما در افزایش سبک دلبستگی ایمن فقط گروه درمانی هیجان محور تفاوت معنی داری را با گروه کنترل نشان داد. میتوان نتیجه گیری کرد که گروه درمانی هیجان محور نسبت به گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود صدمه دلبستگی زنان نابارور مؤثرتر بوده است و نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس تک متغیری افزایش معنی دار انعطاف پذیری شناختی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل را تحت تأثیر مداخله گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد نشان داد و گروه درمانی هیجان محور تفاوت معنی داری در انعطاف پذیری شناختی نسبت به گروه کنترل را نشان نداد.