تحقیق در موردارزیابی عملکرد کارکنان
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه30
فهرست مطالب
چکیده
1- مقدمه
2- دلایل مخالفت اغلب سازمان‌ها با ارزیابی عملکرد
3- میانگین زمانی ارزیابی عملکرد
4- معیارهای ارزیابی عملکرد
5- ارتباط بین ارزیابی عملکرد، ارزشیابی شغل،
میزان حقوق و مزایا
6- روشهای مختلف ارزیابی عملکرد
6-1- روش امتیازبندی
6-2- روش رتبه‌بندی مستقیم
6-3- روشهای غیر متدوال
7- روش حصول اطمینان از برابری ارزیابیهای انجام شده در مورد کلیه کارکنان
8- خطای هاله‌ای
9- هدف نهایی از ارزیابی عملکرد
10- ارزیابی عملکرد توسط چه کسانی و در چه مکانی قابل اجرا می‌باشد؟
11- خصوصیات شخصیتی ارزیاب
چکیده
این مقاله روش انجام ارزیابی عملکرد کارکنان را شرح می‌دهد. معیارهای ارزیابی عملکرد، ارتباط بین ارزیابی عملکرد با ارزشیابی مشاغل و حقوق و مزایا، فنون مختلف ارزیابی عملکرد، اهداف، مکان و زمان ارزیابی عملکرد، خصوصیات شخصیتی ارزیاب و سایر نکات و جزئیات انجام ارزیابی عملکرد از جمله مباحث این مقاله هستند.
- مقدمه
همه افراد حق دارند و علاقمند هستند که از نتایج عملکرد روزانه خود آگاه باشند. این مسأله در مورد کارکنان وجه دیگری هم پیدا می‌کند و آن اینست که کارکنان علاقه دارند از نظرات سازمان در مورد خود مطلع گردند و از سوی دیگر سازمان نیز محق است نظرات خود را در مورد منابع انسانی سازمان که از اصلی‌ترین سرمایه‌های سازمان بشمار می‌روند ابراز داشته و به اطلاع ایشان برساند. از طرف دیگر از کارکنانی که از انتظارات سازمان در مورد خویش بی‌اطلاع هستند چگونه می‌توان انتظار داشت که در جهت رفع و جبران کاستی‌های گذشته اقدام نمایند؟ در همین راستا باید متذکر شد که در اغلب موارد کارکنان، سازمان یا دست‌کم مدیر مستقیم خود را مسئول و مسبب افت یا ضعف عملکرد خود می‌دانند. دلایل اصلی نیاز سازمان‌ها به انجام ارزیابی عملکرد کارکنان عبارتند از:
تشویق عملکردهای مطلوب و نهی از عملکردهای نامطلوب کارکنانپاسخ به این نیاز کارکنان که «حق دارند از نظرات کارفرما در مورد عملکرد خود مطلع باشند».شناسایی افرادی که قابلیت ارتقاء دارند و یا مستحق افزایش دستمزد و مزایای جانبی هستند.نیاز سنجی آموزشی کارکنانی که جهت ارتقاء یا جبران کاستی‌ها نیاز به آموزش دارند.امکان بازنگری مشاغل و پست‌های سازمانی.2- دلایل مخالفت اغلب سازمان‌ها با ارزیابی عملکرد
اغلب سازمان‌ها با انجام ارزیابی عملکرد کارکنان مخالف هستند و عمده نگرانی سازمان‌ها نیز اینست که مبادا کارکنان در اثر اطلاع از قضاوت کارفرما نسبت به عملکرد خود، رنجیده خاطر شده و این مسأله منجر به کاهش بازدهی، سرخوردگی و نهایتاً افت بازدهی سازمان گردد. لیکن چنانچه ارزیابی عملکرد بجای آنکه بر مبنای احساسات آنی ارزیاب باشد، بر مبنای حقایق انجام گردد، و از سوی دیگر کارکنان نیز با دید مثبت و واقع نگر به آن نگاه کنند و سعی در جبران کاستی‌ها ی گذشته در جهت افزایش عملکرد خود نمایند، این نگرانی بیجا و بی‌مورد است.
کارکنان چنانچه از هدف اصلی کارفرما از ارزیابی عملکرد خود، در جهت تغییر روشهای غیر استاندارد به روشهای مطلوب (که موجب افزایش بازدهی کارکنان نیز می‌گردد) آگاه گردند قاعدتاً نه تنها در مقابل ارزیابی و نتیجه آن جبهه‌گیری نخواهند کرد، بلکه علی‌الاصول کارکنان علاقه دارند که از جایگاه واقعی خود در سازمان مطلع شوند (حتی اگر بر خلاف نظرایشان باشد). البته این اظهارات بدین معنی نیست که قطعاً جلسه ارزیابی، بدون تنش برگزار خواهد شد و کارکنان با انتقاد صرف از عملکرد خود براحتی و سادگی برخورد می‌نمایند، اما استفاده از روشهای علمی ارزیابی اولاً موجب کاهش تنش جلسات شده و ثانیاً باعث ایجاد نیرویی در کارکنان در جهت تغییر و بهبود روشهای غیر استاندارد گذشته خواهد شد. قاعدتاً کارکنان در ابتدا، در مواجهه با این موضوع تصور خواهند کرد که این روش نیز یکی از ابزار‌های کنترلی سازمان است و در مقابل آن جبهه‌گیری خواهند کرد.
3- میانگین زمانی ارزیابی عملکرد
میانگین زمانی ارزیابی عملکرد کارکنان، بطور متوسط یک یا حداکثر دو بار در سال توصیه می‌گردد. اگر فاصله زمانی بین دو ارزیابی زیاد باشد ممکن است خیلی از مواردی که می‌توانند در ارزیابی موثر واقع شوند فراموش گردند و از طرف دیگر چنانچه فاصله زمانی بین ارزیابی‌ها بیش از حد بهم نزدیک باشند ممکن است بیش از حد دچار روزمرگی گردد. بهترین حالت زمانی جهت ارزیابی عملکرد کارکنان اینست که ارزیابیهای غیر رسمی بصورت متوالی در سطح سازمان انجام شده و نتایج آن ثبت گردد تا از ذهن خارج نشود و از طرف دیگر در ارزیابی نهایی و رسمی بتوان با جمع‌بندی نتایج ارزیابیهای غیر رسمی قبلی به نتیجه مطلوب نائل شد.
در اینصورت در زمان انجام ارزیابی رسمی می‌توان جمع‌بندی جامع و کاملی از عملکرد کارکنان را در طی دوره گذشته داشت و تقریباً هیچ نکته‌ای در طی جلسه ارزیابی ناگفته باقی نخواهد ماند.از سوی دیگر چنانچه در بین دوره‌های ارزیابی شش‌ماهه هرگونه قصور یا خطایی از هر یک از کارکنان تازه استخدا
چکیده
این مقاله روش انجام ارزیابی عملکرد کارکنان را شرح می‌دهد. معیارهای ارزیابی عملکرد، ارتباط بین ارزیابی عملکرد با ارزشیابی مشاغل و حقوق و مزایا، فنون مختلف ارزیابی عملکرد، اهداف، مکان و زمان ارزیابی عملکرد، خصوصیات شخصیتی ارزیاب و سایر نکات و جزئیات انجام ارزیابی عملکرد از جمله مباحث این مقاله هستند.
- مقدمه
همه افراد حق دارند و علاقمند هستند که از نتایج عملکرد روزانه خود آگاه باشند. این مسأله در مورد کارکنان وجه دیگری هم پیدا می‌کند و آن اینست که کارکنان علاقه دارند از نظرات سازمان در مورد خود مطلع گردند و از سوی دیگر سازمان نیز محق است نظرات خود را در مورد منابع انسانی سازمان که از اصلی‌ترین سرمایه‌های سازمان بشمار می‌روند ابراز داشته و به اطلاع ایشان برساند. از طرف دیگر از کارکنانی که از انتظارات سازمان در مورد خویش بی‌اطلاع هستند چگونه می‌توان انتظار داشت که در جهت رفع و جبران کاستی‌های گذشته اقدام نمایند؟ در همین راستا باید متذکر شد که در اغلب موارد کارکنان، سازمان یا دست‌کم مدیر مستقیم خود را مسئول و مسبب افت یا ضعف عملکرد خود می‌دانند. دلایل اصلی نیاز سازمان‌ها به انجام ارزیابی عملکرد کارکنان عبارتند از:
تشویق عملکردهای مطلوب و نهی از عملکردهای نامطلوب کارکنانپاسخ به این نیاز کارکنان که «حق دارند از نظرات کارفرما در مورد عملکرد خود مطلع باشند».شناسایی افرادی که قابلیت ارتقاء دارند و یا مستحق افزایش دستمزد و مزایای جانبی هستند.نیاز سنجی آموزشی کارکنانی که جهت ارتقاء یا جبران کاستی‌ها نیاز به آموزش دارند.امکان بازنگری مشاغل و پست‌های سازمانی.
2- دلایل مخالفت اغلب سازمان‌ها با ارزیابی عملکرد
اغلب سازمان‌ها با انجام ارزیابی عملکرد کارکنان مخالف هستند و عمده نگرانی سازمان‌ها نیز اینست که مبادا کارکنان در اثر اطلاع از قضاوت کارفرما نسبت به عملکرد خود، رنجیده خاطر شده و این مسأله منجر به کاهش بازدهی، سرخوردگی و نهایتاً افت بازدهی سازمان گردد. لیکن چنانچه ارزیابی عملکرد بجای آنکه بر مبنای احساسات آنی ارزیاب باشد، بر مبنای حقایق انجام گردد، و از سوی دیگر کارکنان نیز با دید مثبت و واقع نگر به آن نگاه کنند و سعی در جبران کاستی‌ها ی گذشته در جهت افزایش عملکرد خود نمایند، این نگرانی بیجا و بی‌مورد است.
کارکنان چنانچه از هدف اصلی کارفرما از ارزیابی عملکرد خود، در جهت تغییر روشهای غیر استاندارد به روشهای مطلوب (که موجب افزایش بازدهی کارکنان نیز می‌گردد) آگاه گردند قاعدتاً نه تنها در مقابل ارزیابی و نتیجه آن جبهه‌گیری نخواهند کرد، بلکه علی‌الاصول کارکنان علاقه دارند که از جایگاه واقعی خود در سازمان مطلع شوند (حتی اگر بر خلاف نظرایشان باشد). البته این اظهارات بدین معنی نیست که قطعاً جلسه ارزیابی، بدون تنش برگزار خواهد شد و کارکنان با انتقاد صرف از عملکرد خود براحتی و سادگی برخورد می‌نمایند، اما استفاده از روشهای علمی ارزیابی اولاً موجب کاهش تنش جلسات شده و ثانیاً باعث ایجاد نیرویی در کارکنان در جهت تغییر و بهبود روشهای غیر استاندارد گذشته خواهد شد. قاعدتاً کارکنان در ابتدا، در مواجهه با این موضوع تصور خواهند کرد که این روش نیز یکی از ابزار‌های کنترلی سازمان است و در مقابل آن جبهه‌گیری خواهند کرد.
3- میانگین زمانی ارزیابی عملکرد
میانگین زمانی ارزیابی عملکرد کارکنان، بطور متوسط یک یا حداکثر دو بار در سال توصیه می‌گردد. اگر فاصله زمانی بین دو ارزیابی زیاد باشد ممکن است خیلی از مواردی که می‌توانند در ارزیابی موثر واقع شوند فراموش گردند و از طرف دیگر چنانچه فاصله زمانی بین ارزیابی‌ها بیش از حد بهم نزدیک باشند ممکن است بیش از حد دچار روزمرگی گردد. بهترین حالت زمانی جهت ارزیابی عملکرد کارکنان اینست که ارزیابیهای غیر رسمی بصورت متوالی در سطح سازمان انجام شده و نتایج آن ثبت گردد تا از ذهن خارج نشود و از طرف دیگر در ارزیابی نهایی و رسمی بتوان با جمع‌بندی نتایج ارزیابیهای غیر رسمی قبلی به نتیجه مطلوب نائل شد.
در اینصورت در زمان انجام ارزیابی رسمی می‌توان جمع‌بندی جامع و کاملی از عملکرد کارکنان را در طی دوره گذشته داشت و تقریباً هیچ نکته‌ای در طی جلسه ارزیابی ناگفته باقی نخواهد ماند.از سوی دیگر چنانچه در بین دوره‌های ارزیابی شش‌ماهه هرگونه قصور یا خطایی از هر یک از کارکنان تازه استخدام (که با رویه ارزیابی عملکرد در سازمان آشنایی ندارند) مشاهده گردد باید بلافاصله پس از تعیین علت قصور یا خطا، جلسه ارزیابی را زودتر از موعد سازمانی انجام داد و وی را ارشاد نمود با این تفاوت که
تعیین علت قصور یا خطا، جلسه ارزیابی را زودتر از موعد سازمانی انجام داد و وی را ارشاد نمود با این تفاوت که
طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل در حقوق کار ایران
فایل ورد آماده پرینت
چکیده:
یکی ازدغدغه های عمده در هر سازمان مسئله تعیین حقوق و مزایا است؛ بر این اساس ضروری است به متصدیان مشاغلی که از نظر اهمیت وظایف و مسئولیت ها و سختی کار در سطح یکسانی قرار دارند در حد امکان حقوق و مزایای برابر پرداخت شود. برای تحقق این مهم باید با توجه به سختی و ارزش مشاغل، اصول معقولی را بنیان گذاشت تا مشاغل بر اساس عواملی که از نظر کارکنان و دستگاه اهمیت دارند طبقه بندی شوند و سپس بر اساس تخصیص ارزش مناسب به عوامل تعیین شده، حقوق و مزایا معین گردد. در همین راستا نظام طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل به منظور تنظیم و ارائه یک نهاد مزدی متعادل در جامعه، می کوشد تا دستمزد را تابع قانونمندی عمومی نموده سهم خود را در قیمت گذاری ها مشخص و منطقی سازد.
هر چند که اجرای صحیح نظام ارزشیابی و طبقه بندی مشاغل در بهبود نسبی و عادلانه حقوق و دستمزد کارکنان تاثیر بسزایی دارد، با این همه می بایست اذعان کرد بهره ای که تا به حال از ارزشیابی مشاغل حاصل شده است بسیارمحدود بوده است. در این رساله پس از بحث در خصوص تعاریف، تاریخچه و منابع بین المللی و داخلی طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل به بررسی اصول و مبانی این نظام پرداخته می شود، پس از آن وضعیت طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل از دیدگاه حقوق کار بیان می گردد و در نهایت نظام مکمل طرح طبقه بندی مشاغل تشریح می گردد. در بیان نتیجه حاصل از این تحقیق باید گفت، با توجه به اینکه برقراری مناسبات صحیح مزدی در زمینه پرداخت مزدکارگران یکی از مسائل مهمی است که در تنظیم روابط کار بدان توجه شده است، لذا نظام طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل در حقوق کار ایران با انجام تمهیدات لازم موجبات برقراری عدالت مزدی را به گونه ای که در ادامه خواهد آمد، فراهم می آورد.
واژگان کلیدی: ارزشیابی، طبقه بندی، شاغل، مشاغل، حقوق و مزایا، شغل، پست.
فهرست مطالب
عنوان
مقدمه
الف) بیان موضوع
ب) علت انتخاب موضوع
ج) سوالات اساسی تحقیق
د) فرضیه ها
ه) اهداف
و) نوع و روش تحقیق
ز) مشکلات تحقیق
ح) سازماندهی فصول)
فصل اول- کلیات
مبحث اول- تعاریف و اصطلاحات متداول در نظام طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل
گفتار اول- تعاریف لغوی
گفتار دوم - تعاریف اصطلاحی
مبحث دوم- تاریخچه نظام طبقه بندی مشاغل در کشورهای غربی و ایران
گفتار اول: سیر تاریخی طبقه بندی مشاغل در غرب
گفتار دوم: سیر تطور قانونی طبقه بندی مشاغل در ایران
بند اول- طبقه بندی مشاغل در قانون استخدام کشوری
بند دوم- طبقه بندی مشاغل در قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت
بند سوم- طبقه بندی مشاغل در قانون کار
مبحث سوم: بررسی منابع قانونی نظام طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل
گفتار اول- منابع قانونی نظام طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل از منظر بین المللی
گفتار دوم: منابع داخلی طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل
فصل دوم- اصول و مبانی طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل
مبحث اول- بررسی ساختار، اهداف و کاربردهای طبقه بندی مشاغل
گفتار اول – ماهیت، جایگاه و قلمرو طبقه بندی مشاغل
بند اول – ماهیت طبقه بندی مشاغل
بند دوم- جایگاه طبقه بندی مشاغل
بند سوم- قلمرو طبقه بندی مشاغل
گفتار دوم- عوامل، اهداف و کاربردهای طبقه بندی مشاغل
بند اول – عوامل طبقه بندی مشاغل
بند دوم- اهداف و کاربردهای طبقه بندی مشاغل
مبحث دوم- بررسی ماهیت، کارکرد و انواع روش های ارزشیابی مشاغل
گفتاراول- ماهیت و کارکرد ارزشیابی مشاغل
گفتار دوم- انواع روش های متداول ارزشیابی مشاغل
فصل سوم- طبقه بندی مشاغل در حقوق کار ایران
مبحث اول- گستره طرح طبقه بندی مشاغل از دیدگاه قانون کار
گفتار اول- اهداف، آثار و مشمولان اجرای طرح طبقه بندی مشاغل از منظر قانون کار
بند اول- اهداف طبقه بندی مشاغل از دیدگاه قانون کار
بند دوم- اثر نظام طبقه بندی مشاغل بر دیگر مواد قانون کار
بند سوم- مشمولان اجرای طرح طبقه بندی مشاغل از نظر قانون کار
گفتار دوم-سیستم حاکم بر ارزیابی مشاغل در واحدهای مشمول قانون کار
مبحث دوم- تبیین روند تهیه و اجرای طرح طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل
گفتار اول- مراحل اساسی تهیه واجرای طرح طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل در سازمان ها
گفتار دوم- مراحل تهیه و اجرای طرح طبقه بندی مشاغل در کارگاه ها
بند اول- اشخاص ذی صلاح جهت تهیه و اجرای طرح طبقه بندی مشاغل
بند دوم- فرآیند تهیه طرح طبقه بندی مشاغل
بند سوم- اجرای طرح و تطبیق کارکنان با طرح طبقه بندی مشاغل مصوب
گفتار سوم- اقدامات بعد از اجرای طرح طبقه بندی مشاغل
بند اول-تغییرات شغلی
بند دوم- برقراری فوق العاده بازارکار (جذب)
بند سوم- فوق العاده پست
بند چهارم- اصلاح طرح های طبقه بندی مشاغل مصوب
فصل چهارم- نظام مکمل طرح طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل( نظام ارزیابی
شاغلین مشمول قانون کار)
مبحث اول- بررسی کلیات نظام ارزشیابی شاغلین
گفتار اول- اهداف کلی و عوامل موثر در نظام ارزشیابی شاغلین
بند اول- هدف های نظام ارزشیابی شاغلین
بند دوم- عوامل موثر بر ارزشیابی شاغلین
گفتار دوم- مبنای اجرای نظام ارزشیابی شاغلین و ضرورت وجود آن
بند اول- منشأ اجرای نظام ارزشیابی شاغلین
بند دوم - ضرورت نظام ارزیابی شاغلین مشمول قانون کار
مبحث دوم- تبیین سیستم حاکم بر ارزشیابی شاغلین و روش اجرای آن
گفتار اول – سیستم حاکم بر ارزشیابی شاغلین
بند اول- سیستم رتبه بندی
بند دوم- نظام اعطای رتبه
گفتار دوم- روش اجرای نظام ارزیابی شاغلین مشمول قانون کار
نتیجه گیری
فهرست منابع
مقدمه
الف) بیان موضوع:
طبقه بندی مشاغل عبارت است از کاربرد روش های خاصی که به طور علمی ارزش مشاغل مختلف را با در نظر گرفتن وظایف و مسئولیت های مشاغل از یک طرف و پیچیدگی کار و شرایط احراز آن مشاغل از طرف دیگر، در یک کارگاه یا سازمان، مشخص و معین می سازد و سپس ازرش و اهمیت هر شغل را به طور اعم نسبت به مشاغل دیگر می سنجد و با توجه به نتایج حاصل از مقایسه ارزش های مشاغل، طبقه بندی خاصی را از نهادهای مشابه و همگن به وجود می آورد. به عبارت دیگر در طبقه بندی مشاغل آن دسته از مشاغلی که از لحاظ درجه مسئولیت و شرایط احراز همتراز باشند در یک طبقه قرار می گیرند و شاغلین آن مشاغل از حقوق و مزایای مساوی در برابر انجام کار مساوی برخوردار می گردند.
در همین راستا در حقوق کار ایران، اجرای طرح طبقه بندی مشاغل کارگری که از مهم ترین عوامل حمایت از حقوق کارگران از نظر پرداخت عادلانه مزد به شمار می آید در سال 1352 با تصویب قانون اجرای طرح طبقه بندی مشاغل در کارگاه ها (شامل یک ماده و 5 تبصره) موضوعیت یافت، پس از پیروزی انقلاب اسلامی با تصویب و اجرایی شدن قانون کار جمهوری اسلامی ایران در سال 1369 مطابق مواد 48 و 49 این قانون وزارت کار و امور اجتماعی موظف به تهیه و تدوین نظام ازریابی و طبقه بندی مشاغل گردید و هم چنین نیز کارفرمایان مشمول این قانون به منظور استقرار مناسبات کارگاه با بازار کار در زمینه مزد و مشخص کردن شرح وظایف و دامنه مسئولیت مشاغل مختلف در کارگاه موظف به اجرای این طرح گردیدند، به طوری که هم اکنون تعداد بسیاری از کارگاه ها در سطح کشور و با بیش از صدها هزار نفر کارگر شاغل در آنها تحت پوشش طبقه بندی مشاغل می باشند.
ب) علت انتخاب موضوع:
بدیهی است که هیچ سازمانی بی نیاز از یک نظام منطقی مزد نیست، از این رو برای ایجاد انتظام منطقی در روابط کار و رویکرد عقلانی به مزد و تضمین پرداخت مزد برابر و مناسب در قبال کار برابر و همچنین به منظور ایجاد رابطه صحیح بین کارگر و کارفرما در زمینه وظایف و مسئولیت ها و نقش های سازمانی آنها، حمایت های لازم از طریق وضع قوانین مذکور صورت گرفته است، اما از آنجا که مدت هاست تدوین و ارائه مطالبی کاربردی در زمینه طبقه بندی مشاغل در قالب کار تحقیقی صورت نگرفته است، لذا با توجه به اهمیت موضوع و لزوم اطلاع رسانی و پژوهش در این زمینه بدین جهت بنابر پیشنهاد و راهنمایی استاد گرانقدر جناب آقای دکتر استوار سنگری، تحقیقی به شرح آنچه که ملاحظه می شود فراهم آمده تا خدمت اندکی در جهت آشنایی و درک اهمیت نظام طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل گردد.
ج) سوالات اساسی تحقیق:
1)ارکان و مبانی طبقه بندی مشاغل در حقوق کار ایران چیست؟
2) مزایای کاربردی طبقه بندی مشاغل چیست؟
3)طبقه بندی مشاغل موجب از بین رفتن تبعیضات و سوء استفاده های شخصی از موقعیت سازمانی خواهد بود؟
د) فرضیه ها:
قلمرو اصلی سیستم های ارزشیابی و طبقه بندی مشاغل همانا خود مشاغل هستند نه شاغلین آنها.مهارت، مسئولیت، کوشش و شرایط کار، 4 عامل اصلی شغلی برای ارزشیابی مشاغل هستند.هدف نهایی در ارزشیابی و طبقه بندی مشاغل ایجاد یک نظام صحیح مزدی است. طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل موجب تسهیل در زمینه رعایت اصل حقوق مساوی در قبال کار مساوی می گردد.