تحقیق درمورد بیماری آلزایمر

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:17

فهرست مطالب:

بیماری آلزایمر

پروتئنهای آمیلوئیدی

دید کلی

علت بیماری

علائم بیماری

پیشگیری مقدم بر درمان

درمان‌

داروها

آلزایمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس ها و اسم ها آغاز می شود و کم کم تا آنجا پیش می رود که فرد حتى راه بازگشت به خانه را فراموش می کند.

در سال ۱۹۰۶ میلادى آلویس آلزایمر پزشک آلمانى پس از ۲۰ سال تحقیق توانست تعریفى علمى از این بیمارى ارائه دهد. این بیمارى براى قدردانى از یک عمرتحقیق آلویس آلزایمر،«آلزایمر» نامیده شده است. آلزایمر که به بیمارى پیرى معروف است در واقع چیزى بیشتر از یک فراموشى ساده است.

بیمارى آلزایمر در واقع مشکلى مغزى است. مغز ما از میلیون ها سلول عصبى تشکیل شده است. هر دسته از این سلول هاى عصبى با هم تشکیل یک بخش را می دهند و هر بخش عهده دار یک مسؤلیت است. به عنوان مثال بخش بینایى که در ناحیه پشت سرى قرار گرفته، مسئول بررسى اطلاعاتى است که از چشم ها آمده است. بدین ترتیب ما تشخیص می دهیم که چه دیده ایم.

این سلول هاى عصبى براى بررسى و انتقال اطلاعات با یکدیگر و با بخش هاى دیگر در ارتباطند. این ارتباط به صورت جریان الکتریکى کوچکى است که از یک سلول به سلول بعدى انتقال پیدا می کند. اما چون این سلول ها به یکدیگر نچسبیده اند، بین آنها یک فضاى خالى کوچک وجود دارد

این فضاى خالى کوچک توسط یک ماده شیمیایى مخصوص پر می ‌شود که انتقال جریان الکتریکى بین سلول ها را سریعتر و آسانتر می کند. این ماده شیمیایى مخصوص که “سروتونین” نام دارد، توسط خود مغز ترشح می شود.

با بالا رفتن سن و پیر شدن سلول ها، ترشح این ماده شیمیایى یا سروتونین کاهش می یابد، بدین ترتیب ارتباط بین سلولى و انتقال اطلاعات دچار مشکل می شود.

این مشکل بیشتر از همه در بخش حافظه و خاطرات خود را نشان می دهد. خاطره ها ترکیبى هستند از یادآورى دیده ها و شنیده ها و احساسات که براى یاداورى آن ها مغز نیاز به برقرارى یک ارتباط پیچیده سلولى بین همه بخش ها دارد. به همین علت با بالا رفتن سن و کم شدن ترشح سروتونین در مغز، خاطره ها کمرنگ یا فراموش می شوند.
در بیمارى آلزایمر ترشح سروتونین به شدت کاهش می یابد. اما این مسئله همیشه به علت پیر شدن سلول ها نیست. سکته مغزى که باعث از دست رفتن بخشى از سلول هاى مغز می شود یا شوک عاطفى پس از دست دادن عزیزى می توانند خطر ابتلا به آلزایمر افزایش دهند.

آلزایمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس ها و اسم ها آغاز می شود و کم کم تا آنجا پیش می رود که فرد حتى راه بازگشت به خانه را فراموش می کند. بیمارى آلزایمر متاسفانه درمانى ندارد اما می توان از پیشرفت آن جلوگیرى کرد.
داشتن زندگی هاى فعال، شرکت در برنامه هاى جمعى، گوش کردن به اخبار و از همه مهم تر یاد گرفتن یک چیز جدید مثل یک زبان جدید، مغز را فعال نگاه می دارد. براى تقویت حافظه نیاز به داروى خارجى و گران قیمت نیست.

مصرف خشکبار به خصوص فندق به تقویت حافظه کمک می کند. فندق داراى پیش ماده سروتونین است. مصرف فندق باعث افزایش ترشح این ماده شیمیایى مخصوص در مغز می شود.

تحقیقات اخیر محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی نشان می‌دهد بیماری آلزایمر یک بیماری ژنتیکی است.به نقل از مجله علمی جنرال فیزیک، محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی با انجام آزمایش بر روی ۱۲۰۰ مورد دو قلو اعلام کردند که ۷۱ درصد از موارد ابتلا به بیماری آلزایمر به دلایل ژنتیکی صورت می‌گیرد.تحقیقات محققان نشان داد، بیماری آلزایمر به ۲ روش بروز می‌کند، اول به دلایل ژنتیکی و بعد عوامل محیطی.

تحقیقات بعدی نشان داد که عوامل ژنتیکی از اهمیت بیشتری نسبت به عوامل محیطی برخوردار هستند.

به گفته محققان بروز بیماری آلزایمر تا ۷۱درصد به دلایل ژنتیکی و ۲۱درصد به دلایل محیطی انجام می‌شود.
تحقیقات قبلی نیز ثابت کرده‌اند که وقوع بیماری آلزایمر تا ۹۵درصد بعد از ۶۰سالگی رخ می‌دهد.

دانلود مقاله تحقیقی با موضوع شایع ترین عارضه فراموشی آلزایمر .Doc

دانلود مقاله تحقیقی با موضوع شایع ترین عارضة فراموشی(آلزایمر)

نوع فایل : Word 

تعداد صفحات : 9

فهرست محتوا

پیشگفتار
بیماری آلزایمر یک بیماری پیش رونده است که با گذشت زمان وخیم تر می شود. عامل اصلی «دمانس» یا زوال عقل بیماری آلزایمر است که علائم مشخصه آن از دست دادن حافظه، قضاوت، استدلال و تغییراتی در حالات و رفتار فرد است.
برای شناخت بیشتر این بیماری متن زیر را که به مناسبت برپایی «اولین کنگره بین المللی بیماری آلزایمر در ایران» که ۲۴ و ۲۵ آذرماه ۸۴ در تهران برپا شد، با هم می خوانیم...

فراموشی در آلزایمربیماری آلزایمر چیست؟علت این بیماری چیست؟چه کسانی بیشتر در خطر ابتلا به فراموشی قرار دارند؟منابع:

تحقیق در مورد بیماری آلزایمر

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 18
فهرست مطالب:

بیماری  آلزایمر چیست

آلزایمر در طول  تاریخ

نخستین  آشنایی  با بیماری  آلزایمر

پولک های  آمیلوئید، گره های  رشته ای  در مغز

تغییرات  در سلول های  عصبی  مغز

علایم  بیماری  آلزایمر و طیف  آن  در مبتلایان

علایم  بالینی  بیماری  چیست ؟

بیماری  آلزایمر و مرگ

عوامل  مسبب  بیماری  آلزایمر

عوامل  کمکی  برای  ابتلا به  آلزایمر

بیماری  آلزایمر چیست ؟

دکتر آلواس  آلزایمر   در سال  1906 این  بیماری  را در آلمان  کشف  نمود و به  این  دلیل  بیماری  آلزایمر به  نام  ایشان  ثبت  شده  است.

بیماری  آلزایمر قابل  پیش بینی  نمی باشد و تأثیر مشخصی  بر روی  مغز می گذارد. گاه  بیماران  مبتلا به  این  بیماری  دیوانه  محسوب  می شده  و هنوز هم  محسوب  می شوند. چون  اطلاعات  علمی  راجع  به  این  بیماری  فقط  در 20 سال  گذشته  پیشرفت  نموده  هنوز گروههای  کثیری  با این  بیماری  آشنا نبوده  و رفتارهای  ناهنجار بیماران  را به  ناراحتی  روانی  ترجمه  کرده  و آنان  را بیماران  روانی  می نامند. بیماران  آلزایمری  ممکن  است  حرکتها و رفتارهایی  مانند مزاحمت ، عدم  اطمینان ، عدم  قدردانی ، نامهربانی ، خصومت  با نزدیکان  و اطرافیان  داشته  باشند. بیماران  آلزایمر بیمار مغزی  هستند بدین  معنی  که  سلولهای  مغزشان  در حالت  تخریب  و معدوم  شدن  است  و نتیجتاً طرز فکر و رفتار آنها تغییر کرده  و تحت  کنترل  آنها نیست ، و چون  کنترلی  بر روی  بیماری  خود ندارند قادر به  تمایز خوب  و بد، صحیح  و غلط  نبوده  و ممکن  است  به  راحتی  نزدیکترین  فردی  که  برایشان  خدمتی  انجام  می دهد را رنجانیده  و حتی  پرخاشگری  نمایند.

یک  بیمار می گوید "وقتی  سعی  می کنم  حرفی  بزنم  اول  فکر می کنم  چه  می خواهم  بگویم  ولی  کم کم  لغات  می چرخند و دور و دورتر می شوند و از دسترس  من  خارج  می گردند و نمی توانم  آنها را برگردانم  و عصبانی  می شوم ". یک  بیمار دیگر که  در طول  سه  سال  گذشته  هر روز صبحانه  و چای  برای  شوهرش  روی  میز می چیند، در صورتی  که  شوهرش  20 سال  است  که  دار فانی  را وداع  کرده  است .

برای  اطرافیان  این  نوع  رفتارها گاه  خنده دار است  و گاه  باعث  تمسخر و بی احترامی  به  فرد بیمار می شود. در فصول  آینده  خواننده  متوجه  خواهد شد که  با این  بیماری  باید بطور جدی  برخورد نماید و جایی  برای  بی تفاوتی  وجود ندارد.