تحقیق در مورد تاریخچه آموزش دانش اقتصاد

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 13

تاریخچه آموزش دانش اقتصاد

آموزش اقتصاد از دیر باز مورد توجه بوده است . فرهنگ ها ، ایدئولوژیها و تمامی تمدنها و ادیان بشری و الهی به انحاءمختلف، تلویحا" و تصریحا" و در قالب آموزه های مختلف اخلاقی ، فلسفی ،عرفانی و فقهی – حقوقی ، تعالیم اقتصادی خود را به پیروان و وابستگان خود آموزش داده و رفتارهای اقتصادی آنها را مدیریت کرده اند.  در تاریخ پس از رنسانس معروف است که خانواده های اصیل فرانسوی و انگلیسی برای فرزندان خردسال خود دایه هایی جهت تربیت اقتصادی استخدام می کردند. درقرن هیجدهم  یکی از معاصرین اقتصاددان معروف " ریکاردو"  در نامه های خود چنین اظهار می کند که افراد و خانواده های متشخص پیش از آنکه پرستاری برای فرزندان خود استخدام کنند از آنان در مورد اینکه آیا می توانند علم اقتصاد را به کودکان تدریس کنند یا نه، سوال می کردند. کتابهایی چون "گفتگو درباره دانش اقتصاد" تالیف خانم مارست در سال 1816 و " تصاویر دانش اقتصاد" در نه جلد و مشتمل بر سی داستان ، تالیف دوشیزه مارتینو در سالهای 1834-1832 ( ژید و ریست ، 1370)  ،  نمونه هایی هستند که از یک جریان عمیق فرهنگ سازی و مدیریت و مهندسی رفتارهای اقتصادی در متن جامعه اروپای آن روز حکایت می کنند.

در اواخر قرن هیجدهم این اسقف جیمز مدیسون،[1] رئیس کالج  "ویلیام و ماری" بود که اقتصاد سیاسی را در برنامه مطالعات اجتماعی کالج خودش وارد کرده و کتاب شهیر “ثروت ملل”  را به عنوان متن درسی مورد استفاده قرار داد. شاید بدین طریق اسقف مدیسون  را بتوان اولین مدرس و طراح برنامه درسی اقتصادی نام برد که دانش اقتصادی  را به عنوان عنصری مهم و بنیادین  در طراحی محتوای آموزشهای عمومی معرفی کرد. (Leamer 1950, P.20)

یک قرن بعد یعنی در سال 1885 میلادی انجمن اقتصاد آمریکا[2] (AEA ) به عنوان اولین نهاد رسمی که مؤسسان کشیش آن  به آموزش اقتصاد علاقه نشان می‎دادند، آموزش و تربیت اذهان عمومی نسبت به ادبیات و سوالات مبتلابه اقتصادی را یکی از اوصاف اصلی خود عنوان کرد.

AEA از همان بدو تشکیل، مأموریت آموزشی خود را عملی کرد. سومین مجموعه منشورات انجمن که در سال چهارم تأسیس آن منتشر شد  و مجموعه مقالات دومین گردهمایی سالانه این انجمن در سال 1887 ، با ورود در مباحثی چون مساله دروس آمار به موضوع اصلاح برنامه‎های درسی کالج ها و دانشگاه‎ها ‎در این زمینه پرداخت. (Wright 1889 ) همچنین در گردهمایی سالانه بعدی دیویی طی مقاله‎ ای به موضوع طراحی آموزشی مطلوب دروس آمار در کالج ها توجهی مضاعف نشان داد. (Dewey 1889)

در سال 1890 سیمون پاتن[3]، ریاست آتی انجمن، مقاله “جایگاه آموزشی اقتصاد سیاسی”  را به رشته تحریر درآورد که به نوبه خود اثری مؤثر و جریان ساز در تاریخ الگوهای آموزشی اقتصاد محسوب می‎شود. (Pattan, 1891). این مقاله حتی امروزه پس از گذشت سالیان متمادی حاوی نکات آموزنده و بدیع بوده و ارزش خواندن دارد. پاتن در این مقاله بر این نکته استدلال می‎کند که آموزش اقتصاد می‎باید جایگزین نقش دروس ریاضیات و فیزیک در تربیت توانایی و تفکر نقاد و استدلالی گردد. وی همچنین آموزش اقتصاد  را در مقام آموزش دانشی عاری از ابعاد اخلاقی و سیاسی آن توجیه می‎کرد. (1891 ، Publications )

در همین ایام بود که اساسنامه انجمن اقتصاد (AEA)، با هدف تأسیس کمیته‎ای دائمی در باب “آموزش اقتصاد سیاسی” مورد تجدیدنظر قرار گرفت  و این دومین کمیته‎ای بود که به نحو تخصصی مسأله برنامه‎های درسی اقتصاد را مورد توجه قرار می‎داد.

در سال 1897 سومین کمیته نیز به این مجموعه افزوده شد. این کمیته تخصصی، در پی بررسی مسائل مربوط به “آموزش تاریخ اقتصادی” تشکیل شد. همچنین گردهمایی سالانه انجمن در آن سال دو میزگرد مهم در باب آموزش اقتصاد با عناوین " رابطه آموزش تاریخ اقتصادی با آموزش اقتصاد سیاسی"  و  "روشهای آموزشی اقتصاد" برپا کرد که مباحثات آن منتشر شد. (Economic Studies, 1898) . والتر ویلکاکس[4]، دبیر وقت انجمن، علت اهتمام روزافزون و بیش از پیش AEA  به آموزش اقتصاد را در ارتقاء نسبت اعضای مرتبط با مراکزآموزش از یک چهارم در سال 1886، به یک سوم در سال 1889 دانسته و در نهایت به کسر  چهار پنجم معلمان و مدرسان در مجموعه اعضای انجمن اشاره می‎کند که انجمن را در عمل به یک مجمع آموزشی تبدیل کرده بود. (Willcox, 1899)

    کم کم و در اواخر قرن نوزدهم دانش اقتصادی یا اقتصاد سیاسی، خود را به عنوان یک رشته و حیطه آموزشی مستقل در کنار حیطه‎هایی چون فلسفه، ریاضیات، تاریخ و سیاست مطرح کرده و جای پای خود را در برنامه‎های درسی اکثر کالج ها و دانشگاه‎ها محکم کرد. در عین حال و در نتیجة پدیده فوق، به تدریج مسائل و مشکلات مربوط به آموزش اقتصاد و سوالات و ابهامات مربوط به جایگاه مناسب این دانش در برنامه درسی نیز نمایان شد. البته بحث بر سر این مسائل خود موجبات فراهم آمدن استحکام بیشتر و روزافزون جایگاه دانش اقتصاد به عنوان یک رشته مستقل در برنامه‎های درسی را در پی داشت.

     در همین مرحله بود که توجه متولیان برنامه‎ریزی درسی در حیطه اقتصاد به مقطع دبیرستان معطوف شد. در سال 1899 فردریک کلاو[5]  نوشته‎ای بلند بالا از خود بر جای گذاشت که در آن به توصیف آموزش اقتصاد در مدارس دبیرستانی می‎پرداخت. در این مقاله وی ضمن ارائه بحثی دقیق و تفصیلی در خصوص اهمیت و جایگاه آموزشی دانش اقتصاد، این سوال را مطرح ساخت که آیا اساساً آموزش اقتصاد را می‎توان در مقطع دبیرستان به نحوی سودمند و مؤثر آموزش داد.

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید