لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه3
روابط انسانی
ارتباط چیست: ارتباط از دیدگاههای مختلف دارای معانی متفاوتی می باشد و هر کس با توجه به تجارب و شخصیت خود معنی جدیدی از ارتباط ذر ذهن خود دارد.
مثلاً دانشجویان رشته معارف ارتباط با خدا . دانشجویان کامپیوترو مدیریت استفاده از مدارهای الکتریکی را مد نظر قرار می دهند.
ارتباط به معنی عمومی کردن یا در معرض عموم قرار دادن می باشد یعنی مفهومی از درون فردی برخاسته و به میان دیگران راه یافته، در واقع ارتباطات برخی ار مفاهیم و تفکرات ومعانی و یا پیامها را به دیگران و یا عموم گسترش می دهد و به عبارتی ارتباط یعنی انتقال مفاهیم و انتقال معانی.
ارتباط تسهیم تجارب است یعنی هر موجود زنده آنچه تجارب در درون خود دارد با دیگران در میان می گذارد.
انواع ارتباط: ارتباط اشکال مختلفی دارد به طور کلی ارتباطات به سه دسته تقسیم می شود:
ارتباط با خود 2. ارتباط با جمع 3.ارتباط با دیگرانارتباط با خود: ارتباط با خود در برگیرنده مشکلات درونی یا حل تعارضات درون فرد است. این ارتباط علاوه بر برنامه ریزی برای آینده عملکرد عاطفی و ارزیابی خود و دیگران را مورد توجه قرار می دهد. ارتباط با خود محور اصلی را خود انسان قرار می دهد این ارتباط فقط در خلوت و تنهایی انجام نمی شود بلکه در میان جمع و در هر حالتی انجام می شود.
ارتباط با جمع: این ارتباط فراگرد تفهیم و تفاهم و تسهیم معنی بین یک شخص و انسانهای دیگر حداقل یک نفر می باشد. این ارتباط علاوه مانند ارتباط با خود است به دلایل گوناگون پدید آید. برای حل مسائل و مشکلات خود با دیگران، رفع نیازهای اجتماعی و دلایل دیگر ارتباط با دیگران برقرار می گردد. ارتباط با دیگران در بیشتر موارد به صورت رسمی و به صورت ارتباط چهره به چهره از طریق کلامی و غیر کلامی انجام می گردد. در ارتباط با دیگران همیشه جای پیام دهنده و پیام گیرنده ثابت نخواهد بود و به صورت غیر پیش بینی شده تغییر می یابد.
ارتباط جمعی یا عمومی: در این ارتباط فرد با تعداد دیگری از انسانها ارتباط برقرار می نماید این ارتباط فراگرد تفهیم و تفاهم و تسهیم معنی با جمع کثیزی از انسانهای دیگر است، این ارتباط
دانلود تحقیق اصول مهم تربیت به ویژه مدیریت روابط انسانی در رابطه با کارکنان
فرمت فایل: ورد
تعداد صفحات: 10
بخشی از متن:
به عنوان یک مدیر فرضی در یک سازمان اول باید مفهوم روابط انسانی و تفاوت آن با رفتار سازمانی را در نظر داشته باشیم.
پس با روشن شدن مفهوم روابط انسانی مستلزم آگاهی از کاربرد آن می شویم. و نظر به اینکه روابط انسانی اغلب همراه رفتار سازمانی به کار میرود و هر چند این دو مفهوم مکمل یکدیگرند ولی از نظر معنا متفاوت هستند. اگر به این دو مفهوم توجه کنیم، درمییابیم که روابط انسانی علاوه بر داشتن کاربرد در سازمانها، میتواند به طور گسترده در تمام محافل انسانی نیز به کار رود. ولی رفتار سازمانی به طوری که از اسم آن نیز برمیآید، مختص سازمانهاست. پس ما در یک سازمان فرضی میتوانیم از روابط انسانی و رفتار سازمانی استفاده کنیم.
کاربرد روابط انسانی در یک سازمان فرضی چگونه است :
در یک سازمان فرضی روابط انسانی سعی در به کار گیری دانش بشری به ویژه در زمینة علوم انسانی با زیر مجموعههایش از جمله علوم اجتماعی و روانشناسی دارد تا بتواند هدفهای گروهی را بوسیلة جمع برآورد کند.
روالبط انسانی و به کار گیری آن به عنوان یک عامل ایجاد کنندة تأثیرات مطلوب در سازمان به شمار میرود تا از طریق شناخت زمینهها برای ایجاد انگیزش در بهبود عملکردهای نیروی انسانی عمل کند. بدین معنی که قبل از بروز رفتار در سازمان تلاش کند رفتار مطلوب ایجاد کند بنابراین روابط انسانی قبل از بروز رفتار وارد عمل میشود ولی در قلمرو رفتار سازمانی، رفتار پس از بروز آن تحلیل میشود.
اگر ما این دو مفهوم را با هم مقایسه کنیم متوجه می شویم که روابط انسانی سعی در ایجاد رفتار مطلوب و شایسته در سازمان دارد ولی رفتار سازمانی، رفتار را پس از بروز به صورت یک واقعه در سازمان، مورد مطالعه قرار میدهد و سعی در دریافت علل آن دارد.
پس نتیجه میگیریم که روابط انسانی بر بنیاد و اساس رفتار مطلوب تکیه دارد ولی رفتار سازمانی به تکمیل رفتارهای بارز میپردازد، و هر دو در جهت تحقق هدف سازمانی نقش دارند.
اصول روابط انسانی در یک سازمان فرضی شامل :
1 ) توجه به نیازهای مشترک 2 ) توجه به تفاوتهای فردی
3 ) توجه به قدر و مرتبه انسان 4 ) توجه به زمینههای ایجاد انگیزش در نیروی انسانی
یک مدیر در یک سازمان باید به نیازهای مشترک افراد توجه داشته باشد یعنی هدف غایی در هر سازمان موجب رفع نیازهای نیروی انسانی و نیازهای مدیریت میشود و از طریق تحقق اهداف سازمانی به دست میآید. بدین معنی در تمام سازمانها، چه خصوصی و چه عمومی، اگر مدیریت دارای نیات بهرهوری از سرمایه و سایر عوامل تولید در سازمان باشد در مقابل، نیروی انسانی نیز طالب منافعی است که درقبال کار انجام داده در سازمان، باید به دست آورد و هرگاه این امر یک سویه شود یعنی یکی از طرفین نیازهای خود را رفع کند و طرف دیگر ناکام شود معادلة منافع طرفین درهم میریزد و در این صورت ادامة حیات سازمان دچار نوسانات میشود.
و توجه به نیازهای مشترک مشخص میکند که غایت سازمانها ترکیبی از نیازهای افراد تشکیل دهندة آن است و زمانی که در تشکل سازمانی این نیازها دفع شود، علایق چون سایقها فرد را برای کار در سازمان راغب میکند.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 15
فهرست مطالب:
مقدمه
ضرورت رفتار و روابط
تاریخچه رفتار و روابط در سازمان
تعاریف رفتار و روابط سازمانی :
هدف های روابط انسانی
تاثیر روابط انسانی بر مدیریت آموزشی :
بهبود روابط انسانی در مدیریت آموزشی
مقدمه
انسان موجودی مدنی الطبع و اجتماعی خلق شده است او را گریزی جز زندگی کردن با دیگران و بر قراری ارتباط با آنها نیست . این ارتباط دامنه وسیعی دارد .تربیت فرزندان و اداره خانواده نیاز به برقراری ارتباط صمیمی و نزدیک دارد . کار کردن در مدارس ، بیمارستانها ، کارخانه ها و ... مستلزم برقراری رابطه با همکاران و ارباب رجوع است . تفکر و زبان دو مزیت انسان است که سبب پیدایش عقیده و فرهنگ و تمدن می شود و انتقال هر یک از آنها فقط با برقراری ارتباط امکان پذیر است .
انسان تنها موجودی است که با روش ساختار یافته به عبادت می پردازد و با زبانی فصیح مانند دعا، نماز با خالق خود رابطه بر قرار می کند و نیازهای خود را با او در میان می گذارد . کار و زندگی در سازمان های جدید افق های جدیدی از ارتباط را برای انسان گشوده است . مدیران و کارکنان ناگزیرند برای تصمیم گیری دور هم بنشینند و با تبادل نظر راه حل های مختلف را مورد بررسی قرار دهند در نهایت بهترین راه حل را انتخاب کنند . ابلاغ تصمیمات و سیاست های سازمانی از سلسله مراتب بالاتر سازمان به سطوح پایین اجرایی نیاز به پیمودن مجاری ارتباطی گوناگون دارد و همواره هر روز دهها و صد ها نامه و دستورالعمل به بخش های مختلف سازمان ارسال می شود .
تغییر سبب پیدایش مقاومتهای شدیدی در مقابل تغییرات پیشنهاد می شود . اگر همه کارها و وظایف مدیریت را در کنار هم بگذاریم و آنها را از نظر حجم ، تکرار و فراگیر بودن مورد برسی قرار دهیم هیچ یک از کار کرد ها به اندازه ی ارتباط تکراری ،فراگیر و پر حجم نیست . اگر چه ارتباط همیشه خود به خود یک هدف نیست ، ولی به عنوان ابزار مدیریت در همه کارهای مدیریت دخالت دارد .
تصمیم گیری ، برنامه ریزی ،سازماندهی ، انگیزش نظارت و کنترل ، ارزشیابی و رهبری بدون برقراری ارتباط ممکن و اثر بخش نخواهد بود . سرعت دستیابی به اطلاعات و همکاری با دیگران به منظور سازگاری یا مقابله با عوامل نا مساعد خارجی فقط با ارتباط و روابط سریع و اثر بخش امکان پذیر می باشد به همین دلیل علوم مربوط به رفتار و روابط بین ا نسان ها و ارتباط جایگاهی خاص پیدا کرده است .