تحقیق در مورد مدیریت مدرسه

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 9

مقدمه:

بنا به فرموده پیامبر گرامی اسلام : هر چیزی را زکاتی است و زکات علم و تجربه ، آموختن آن است .

شایان ذکر است که در این مقاله به ترتیب نکاتی در خصوص مدیریت مدرسه ، معلمان واحد آموزشی ، فعالیت های عمومی در مدرسه،فعالیت های دانش آموزی و اولیا دانش آموزان آمده است . امید اینکه این مقاله مفید فایده بوده وبا مطالعه این 88 مورد ، تغییری در روند نگرش خود به امر مدیریت حاصل شود.

انشاا...           

درخصوص  مدیریت مدرسه

- نبما رحمه من الله لنت لهم.. رمز

موفقیت مدیر ، مهربانی همراه با قاطعیت است .

- الله الله فی نظم امرکم .......رمز

موفقیت مدیر نظم در کارها (حضور در  آموزشگاه قبل از همکاران و خروج به عنوان آخرین فرد )

- اوفوا بعهدکم ...... وفای به عهد در برخورد با همکاران و دانش آموزان .

- لم تقولون مالا تفعلون ...   مدیر به آنچه گفته است عمل نماید .

- هل یستوی الذین یعلمون والذین لا یعلمون .. تفاوت قایل شدن مدیر بین افراد ساعی و کوشا و افراد بی تفاوت

.- و مشاورهم فی الامر... مشورت نمودن و کسب تجربه در امور مختلف  از      همکاران و حتی دانش آموزان .

- استعیفرا بالصبرو الصلو.......  داشتن سعه صدر و صبر در برابر مشکلاتی که در محیط آموزشی بوجود آمده است  . - داشتن جاذبه و همچنین دافعه مناسب،  از عوامل موفقیت مدیر محسوب میگردد .

- پرهیز از غیبت نمودن و توجه به اصل صداقت در کار .

- استفاده از حداکثر توانمندی نیروها . ((مدیر خوب و موفق کسی است که 40 نفر را به انجام کار مفید  هدایت کند ، نه اینکه به جای 40 نفر کار کند)) .

- صبر و بردباری در برابر مشکلات و کوشش در جهت اینکه مسائل را حتی المقدور در   خود مدرسه حل نماید - مثبت اندیش بودن و دیدن نیمه پر لیوان توسط مدیر !!

- انتظار کامل شدن کاری را،  به صورت سریع نداشته باشیم ، لازم نیست که هر کاری   را در همان نخستین مرحله به کمال و ایده آل برسانیم .

- با هم بودن آغاز است ، با هم ماندن پیشرفت و با هم کار کردن موفقیت

. - بزرگترین شکست مدیر زمانی است که نتواند از توانایی های افرادخود استفاده کند .

- در انجام کارها بر شیوه خاصی ، اصرار و تاکید ننموده و نظرات ارزشمند همکاران را نیز گرفته و بهترین را انجام دهیم .

- پرهیز از پیش داوری و خود محوری ، و داشتن روحیه انتقاد و انعطاف پذیر.

-بازدید از مدارس موفق و به کار بردن تجربیات مفید همکاران در امور مختلف .

- داشتن یادداشت روزانه جهت جلوگیری از فراموش شدن کارهای روزمره.

- با صبوری و متانت و داشتن صداقت و صراحت ، میتوان ، دل معلمان و دانش آموزان را  بدست آورد .

- اعتماد به نفس مدیر.

- رئیس بودن ولی ریاست نکردن مدیر .

- تقسیم کار بین عوامل اجرایی آموزشگاه و نظارت کامل بر کار نیروها .

- تشویق همکاران فعال در حیطه های مختلف آموزشی و پرورشی .

- تشویق به جا و مناسب و جایگزینی آن به جای تنبیه نا بجا و نامناسب

.- با احترام گذاشتن به تفاوت های فردی دانش آموزان ، هرگز آنان را با هم مقایسه  ننماییم .

- جلسات هماهنگی کادر اجرایی مدرسه به صورت مکرر .

- انتخاب امین دو شیفت (جهت مدارس دو نوبته ) به جهت هماهنگی امور و کم رنگ  شدن تنش ها .

- کسب تجربه از صاحب نظران امور مختلف آموزشی و پرورشی .

- تشویق به موقع دانش آموزان برتر علمی ، اخلاقی ، کتاب خوان ، و......زدن عکس   آنها در تابلو به منظور تشویق خود فردو دیگر دانش آموزان .

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید

دانلود مقاله سلسله مادها تا سامانیان

دانلود مقاله  سلسله مادها تا سامانیان

ص 125

فرمت ورد

فصل اول :

سلطنت مادها

مهاجرت آریائیها – در زمان قدیم که آغاز آن معلوم نیست شعبه ای از نژاد آریا موطن خود را (شاید فلات پامیر باشد) ترک گفته در سغد (سمرقند و بخارا) و مرو اقامت گزیدند- بواسطة پیش آمد حوادث گوناگون اقامت آنها در آن حدود دشوار گردیده بطرف بلخ و خراسان آمدند و از آنجا در سایر نقاط ایران منتشر گشتند.

تاریخ این مهاجرت معلوم نیست ولی می توان حدس زد که خاتمة آن بین قرن نهم و هشتم قبل از میلاد است مهمترین اقوام آریائی که درفلات ایران اقامت گزیدند قوم ماد و پارس است.

مادها – مادها شش قبیلة مستقل بودند که هنگام خطر با یکدیگر متحد می گشتند. شغل آنان در ابتدا گله داری بوده ولی بتدریج مشغول فلاحت گشتند. مادها در غرب و شمال غربی ایران یعنی ( آذربایجان و کردستان و عراق عجم) اقامت داشته و قبل از تأسیس دولت ماد مملکت آنها عرصة تاخت و تاز آسوریها بوده

دیوکس – بروایت هردودت اول کسی را که مادها بسلطنت اختیار کردند دیوکس با (دژوسس[1]) پسر فراارت[2] است که پایتخت خود را در هاگامتانا یا اکباتان (همدان) قرار داده، این شهردارای هفت دیوار بوده یکی مشرف دیگری و قصر شاه و خزائن او را در هفتمین قلعه بنا کرده بودند دیوکس موفق شد مادها را متحد سازد وتشکیل ملتی دهد- مدت سلطنت او پنجاه و سه سال است ( از 708 تا 655 قبل از میلاد)

فراارت یا فراورتیش – پس از دیوکس پسرش فراارت یا فراورتیش[3] بجای وی  نشسته همان سیاست پدر را تعقیب کرد و در زمان سلنطت خویش پارسها را مطیح خود ساخت و عزم آن نمود که مملکت خود را از پرداخت باج به آسور مستخلص سازد ولی درجنگ با آسوریها شکست خورده و کشته شد، مدت حکمرانی او بیست و دو سال است ( از 655 تا 633 ق . م)

کیاکسار یا هوخشتر – پس از فراورتیش « هوخشترا»[4] که یونانیان کیاکسار (سیاگزار)[5] نامند بر جای او نشست- این پادشاه جهانداری بود لایق و سرداری قابل تشکیل قشون منظمی داده پیادة او مسلح به تیر و کمان و شمشیر بوده و سوارارن او بر سوارهای

[1] - Dejoces

[2] - Phraorte

[3] - Fravartis

[4] - IIuvakhchtaara

[5] - Cyaxore...

مقاله معماری در شبه قاره هند - معماری

مقاله معماری هند با فرمت word و در 111 صفحه ارائه گردیده است.

ساختمانهای معمول در این دوره دارای نماهای (درونی و بیرونی) بسیار تزیین شده هستند. غالباً دیوارها با طاقنماهایی قاب بندی شده اند. وجود مواد و مصالح زیاد و متنوع به صورت حجاری مرسوم روی سنگ (که به ترکیب و آراستگی جدید رسیده بود)، استفاده از مرمر سفید، معرق کاری با سنگ، گچبری رنگی و کاشیکاری از خصوصیات تزیینات معماری این دوره است. چینی خانه، بدون توجه به فن اجرای آن، نقشمایة مورد توجهی برای تزیین دیوارها بوده است. چینی خانه (اتاق چینی) شامل تورفتگیهای کوچک واقعی یا کاذب و معمولاً به شکل تعدادی عنصر چند پره ای است که نقشمایه های آن شامل کوزة گل یا گلدان نیز می شود. این نقشمایه ها ممکن است به صورت انبوه و فشرده در تمام نمای یک دیوار پدیدار شده باشد . تزیین سطوح با نقاشی به خصوص نوعی نقاشی دیواری که در آن از نقاشیهای اروپایی الهام گرفته شده بود، رایج شد .

راه حلهای جدیدی در زمینة ساختن طاقها آزمایش شد. طاقهایی با سازة کاذب و طرحهای بسیار پیچیده با نظام جدیدی از شبکه ای متشکل از نقاط و سطوحی (غالباً به شکل ستاره) که توسط دایره هایی متحدالمرکز مرتب شده بودند. (مقرنس) جایگزین کاربندی ها شد. به نظر می رسد که در طراحی این الگوها از آثار صفوی الهام گرفته شده است (که آن آثار نیز از بناهای تیموری الهام گرفته بودند). این نوع طرح در این دوره تأثیر و نفوذ زیادی یافت. نمونة معمول طاقهای جهانگیری شبکه‌ای از شکلهایی شبیه به بادبزن با مقرنس هایی با عناصر لوزی شکل  است. فن خاص دیگری در مورد پوشش گنبدها – که بیشتر به دورة جهانگیر منحصر بود – ردیفهای متمرکزی از قوسهای کوچک مقرنس  بوده است.

نمونه هایی از پوششها و طاقهای جدید قبلاً در نخستین اقدام ساختمان سازی جهانگیر در آرامگاه پدرش با سازة سنتی جدیدی در سکندرا در حومة آگرا ظاهر شده بود. بعدها نام آنجا را «بهشت آباد» گذاشتند تا وضعیت جدید آن را به عنوان محل آرامگاه پادشاه بزرگ مورد تمجید قرار داده باشند. مقبرة اکبر در مرکز یک چهارباغ با طرح کلاسیک قرار گرفته استو خیابانهای اصلی باغ به یک دروازة واقعی و یه دروازة کاذب منتهی می شوند. بنای اخیر با الهام از بناهای اکبر، با نمایی بیرونی متکی بر پایه و قوس و نمای درونی پله ای ساخته شده است. مفهوم معماری این نوع بنادر اینجا دگرگون شده است، چنان که نماهای دارای پیشطاق به سوی داخل هستند. این موضوع نباید ضرورتاً به عنوان روش و تمایلی خاص در این بنا مورد توجه قرار گیرد، بلکه آن را راه حل نسبتاً موفقی در زمینة طراحی فضا با پدید آوردن عرصه های عمیق می توان به شمار آورد: چنان که گویی فضای خالی درون پیشطاقها، خیابانهای باغ را به درون خود جذب می کنند.

مفهوم و ایدة عمومی معماری آرامگاه که ساختمان اصلی آن در محل تقاطع دو خیابان اصلی قرار گرفته است، به صورت همزمان هم با اصول سنتی و قدیمی منطبق بود و هم بدیع و غیرسنتی بود – واکنشی در زمینة طراحی بناهای آرامگاهی که با طراحی بناهای بزرگ مانند مساجد و کاخهای متعلق به دورة آخر پادشاهی مشابه بود. این مقبره با طاقهایی به سبک تیموری و با سازه بنایی، در روی یک سکو ساخته شده بود و شامل تعداد دهانه با سقف گنبدی شکل و دالانی با تزیینات گچی نقاشی شده  و پیشطاقی بلند که با معرق کاری سنگی به نحوی تزیین شده بود که مانند سطوح کاشیکاری شده بود و با روش بومی متشکل از ستون و نعل درگاه سنگی با عقب کشیدن طبقه های غرفه های ستون دار ساخته شده بود. این طرح یک بار دیگر ارتباط نزدیک بین معماری مسکونی و معماری آرامگاهی را نشان می دهد که در آن نوعی عمارت پله ای از دوره های پیشین در مقیاسی بزرگ برای آخرین بار در مقبره های سلطنتی به کار رفته است. در بالاترین طبقة) آرامگاه که فضای آن باز است و در منارهای بالای دروازة جنوبی، از مرمر سفید به شکلی سلسله مراتبی و متناوب استفاده شده است. در اینجا نخستین کاربرد مناره های چندتایی در معماری گورکانی مواجه می شویم، خصوصیتی که تبدیل به یکی از مشخصه های معماری دوره شاه جهان شد. نکتة قابل توجه دیگر در دروازة جنوبی، انعکاس معرق کاری زیبای آن با سنگ – همراه با معرق کاری دروازه های کاذب – و تزیین پیشطاقهای مقبره است.

تحقیق در مورد لایحه پول شویی کجاست

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه1

لایحه پول شویی کجاست؟

            نظام مدیریت اسلامی براساس مشارکت همگانی مردم و ارائه پیشنهادات و اعطای بخشندگی و خیررسانی به جامعه و مردم بنا شده است و اگراین اصول، در جامعه ای اسلامی مورد توجه مسئولان آن قرار نگیرد، صدمات وارده به مردم، بیش از آن چیزی است که بتوان تصور کرد.           

            نظام مدیریت اسلامی براساس مشارکت همگانی مردم و ارائه پیشنهادات و اعطای بخشندگی و خیررسانی به جامعه و مردم بنا شده است و اگراین اصول، در جامعه ای اسلامی مورد توجه مسئولان آن قرار نگیرد، صدمات وارده به مردم، بیش از آن چیزی است که بتوان تصور کرد.

در همین خصوص دولت همواره بر مبارزه با مفاسد اقتصادی تاکید دارد و حتی کارشناسان نیز پیشنهاد داده اند تا برای مبارزه بدون اغماض با این پدیده زشت اقتصادی و اجتماعی، اسامی فاسدان اقتصادی در محاکم قضایی که اتهامشان قطعی است اعلام شود.

اما پیشنهاد ما به دولت برای مقابله بی امان با مفاسد اقتصادی، موضوعی اساسی تر و به مراتب حساس تر از دیدگاه بالاست. دولت در حال حاضر به جز مقابله با فساد اقتصادی باید پیامدهای اقتصادی «پول شویی» را که از سوی فاسدان اقتصادی در جامعه رواج داده می شود، مورد توجه جدی قرار دهد.

پول شویی طی دو دهه اخیر به یکی از مهمترین مباحث مطرح در عرصه بین الملل درآمده است و کشورها تلاش کرده اند تا

دانلود مقاله کامل در مورد ماهیت حقوق حق کسب و پیشه از تجارت

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 15

ماهیت حقوق حق کسب و پیشه از تجارت

حق کسب و پیشه موضوع قانون 1356 بوده؛ اما قانون 1376 به جای حق کسب و پیشه، سرقفلی را جایگزین آن کرده است. بعضی از حقوق‌دانان پیش از تصویب قانون 1376 معتقد بودند که سرقفلی همان حق کسب و پیشه می‌باشد و درنتیجه، هیچ‌ تفاوتی میان این دو قائل نبودند و تعریف واحدی از آنها ارائه می‌دادند؛ اما گروهی دیگر این دو را کاملاً جدا از هم می‌دانستند. به نظر می‌رسد نظریه اخیر صحیح بوده و سرقفلی جدا از حق کسب و پیشه است؛ زیرا صرف‌نظر از این که فلسفهِ تشکیل و ایجاد این دو حق کاملاً متفاوت است، نهادی که حق کسب و پیشه را شناسایی و به مردم معرفی کرده، قانون‌گذار بوده و مقنن به‌صراحت این حق را متعلق به مستأجر دانسته است. تبصره 2 ماده 19 در این باره مقرر می‌دارد: <حق کسب یا پیشه یا تجارت به مستأجر همان محل اختصاص دارد و انتقال آن به مستأجر جدید فقط با تنظیم سند رسمی معتبر خواهد بود.> ‌

بنابراین، حق کسب و پیشه متعلق به مستأجر است. با توجه به این که مالک هیچ‌گاه نمی‌تواند حق کسب و پیشه داشته باشد، اگر این حق را همان سرقفلی بدانیم، نتیجه آن چنین می‌شود که مالک هیچ‌وقت سرقفلی ندارد؛ زیرا در آن فرض سرقفلی همان حق کسب و پیشه می‌باشد. به عنوان مثال، مالک ملکی که به‌تازگی احداث شده و پیش از این، فعالیت کسبی نداشته است، سرقفلی آن را معامله کرده و به مستأجر انتقال می‌دهد. حال کدام قانون، حق کسب و پیشه (سرقفلی) را برای مالک شناسایی کرده است؟ اگر بگوییم قانون 1356 چنین حقی را برای مالک در نظر گرفته، برخلاف نص صریح قانون سخن گفته‌ایم؛ زیرا قانون، حق کسب و پیشه را تنها برای مستأجر ‌آن هم بعد از شروع فعالیت کسبی ‌شناسایی کرده است.

با عنایت به این که مقنن حق کسب و پیشه را بــرای مـسـتــأجــر مــی‌دانـد، ازایـن‌رو از عـبـارت <مستأجر> چنین افاده می‌شود که حتماً باید رابطه استیجاری برای محل کسب برقرار شود ‌تا این که عنوان مستأجر و حق کسب و پیشه خلق گردد؛ یعنی شرط تحقق و تکوین حق کسب و پیشه قرارداد اجاره برای کسب می‌باشد و تا زمانی که رابـطـه اسـتیجاری به وجود نیامده و شخص، مستأجر قرار نگرفته، حق کسب و پیشه هم ایجاد نمی‌شود. در صورتی که وجود سرقفلی منوط به قرارداد اجاره یا مستأجر نیست؛ بلکه اجاره‌هایی که در ابتدا مالک با مستأجر منعقد می‌کند، در همان لحظه سرقفلی را به وی واگذار می‌نماید؛ یعنی مالک پیش از ایجاد رابطه استیجاری چنین حقی را داشته و می‌تواند آن را به غیر واگذار کند. در غیر این صورت، معامله وی باطل تلقی می‌شود. بنابراین، مالک با برقراری رابطه استیجاری حق سرقفلی را به دست نمی‌آورد؛ بلکه این حق پیش از آن و بدون وجود رابطه استیجاری برای مالک ایجاد شده و در قرارداد اجاره نیز وی مستأجر نمی‌باشد تا بگوییم که قانون این حق را به وی داده است.

درخصوص حق کسب و پیشه، مقنن در تبصره 2 ماده 19 مقرر کرده است که نقل و انتقال آن فقط با سند رسمی ‌امکان‌پذیر است. در صورتی که وقتی مالک، منافع مورد اجاره را به مستأجر واگذار می‌کند و در کنار آن سرقفلی را نیز انتقال می‌دهد، نقل و انتقال مذکور به صورت شفاهی نیز میسر است و چنین حکمی (انتقال با سند رسمی) در مورد انتقال سرقفلی از مالک به مستأجر وجود ندارد. اگر حق کسب و پیشه همان سرقفلی بود، حکم انتقال حق کسب و پیشه با سند رسمی در مورد مالک به مستأجر نیز صادر می‌شد. علت این که چنین حکمی در ارتباط با مالک و مستأجر بیان نشده این است که مقنن ایجاد و تکوین حق کسب و پیشه را بعد از شروع فعالیت کسبی فرض کرده است؛ یعنی در هنگام تنظیم قرارداد اجاره میان مالک و مستأجر، حق کسب و پیشه‌ای وجود نداشته است تا درخصوص نقل و انتقال آن در مادهِ یک مقرراتی وضع گردد. با عنایت به این که مقنن حق کسب و پیشه را فقط برای مستأجر شناسایی کرده و بدون رابطه استیجاری، حق کسب و پیشه ایجاد نمی‌شود، درنتیجه یکی تلقی کردن این دو حق برخلاف نص صریح قانون می‌باشد.

بنابراین، در قانون 1356 انتقال حق کسب و پیشه از مستأجر به مستأجر -آن‌هم با سند رسمی- پیش‌بینی شده است؛ زیرا همان‌گونه که گفته شد، مالک هیچ‌گاه حق کسب و پیشه نداشته تا آن را انتقال دهد یا این که درخصوص انتقال حق کسب و پیشه از مالک به مستأجر مقرراتی وضع گردد.  ‌

اما در قانون 1376 انتقال سرقفلی از مالک به مستأجر و از مستأجر به مستأجر پیش‌بینی گردیده و نقل و انتقال آن نیز در هر صورت با سند عادی پذیرفته شده است. البته درخصوص انتقال حق کسب و پیشه با سند عادی براساس مقررات قانون 1356، اکثریت قضات دادگاه‌های حقوقی 2 تهران معتقد هستند:  ‌

<با توجه به ماده یک قانون روابط موجر و مستأجر که تصرف استیجاری -ولو بدون سند رسمی- را نیز مشمول این قانون می‌داند، به این ترتیب مستأجر جدید محل کسب برابر قانون مستحق حق کسب و پیشه است؛ هرچند دارای سند رسمی اجاره و انتقال حق کسب و پیشه نباشد. با توجه به این که از حیث قانون‌نویسی، تبصره فقط ناظر به ماده قبلی است و به سایر مواد تسری نمی‌یابد، بنابراین تبصره 2 ماده 19 قانون یاد شده تنها در محدودهِ ماده 19 کاربرد داشته و فقط در مورد این ماده قابل اعمال است ولاغیر؛ یعنی اگر مستأجر محل کسب دارای حق انتقال به غیر باشد، تنها به موجب سند رسمی می‌تواند منافع و حق کسب و پیشه ناشی از آن را به غیر واگذار کند و اگر حق انتقال به وی تفویض نشده و برای این کار از دادگاه تحصیل اجازه کرده باشد، باز برای انتقال باید سند رسمی تنظیم کند؛ والا چنانچه بدون تنظیم سند رسمی انتقال صورت گرفته باشد، این انتقال از حیث تعلق حق کسب و پیشه به مستأجر لاحق معتبر نیست. در غیر مورد مذکور در ماده 19 مثل موردی که انتقال با رضایت مالک صورت می‌گیرد، تبصره 2 ماده 19 قابلیت اعمال نداشته و لزومی به تنظیم سند رسمی برای انتقال حق کسب و پیشه به مستأجر لاحق نیست و متصرف جدید، مستأجر و صاحب حقوق کسب و پیشه شناخته می‌شود.>

 ‌در این باره اقلیت قضات دادگاه‌های حقوقی 2 تهران نیز معتقد هستند:

<با توجه به صراحت تبصره 2 ماده 19 قانون روابط موجر و مستأجر دایر به ضرورت تنظیم سند رسمی برای انتقال حق کسب و پیشه و عموم و اطلاق تبصره 2، محدود و منحصر کردن کاربرد آن به ماده 19 خلاف مفهوم و منطوق و ظاهر تبصره مذکور بوده و اجتهاد در مقابل نص است. در هر حال، چه در مورد ماده 19 و چه هر موردی که محل کسب از مستأجر سابق به لاحق منتقل می‌شود، تعلق حق کسب و پیشه به متصرف و مستأجر جدید وقتی معتبر است که به موجب سند رسمی باشد و فلسفه آن حفظ حقوق صاحب اصلی حق کسب و پیشه و رعایت حق دولت از حیث پرداخت مالیات می‌باشد.>

به نظر می‌رسد که دیدگاه اقلیت قضات صحیح باشد؛ هر چند رویه قضایی از نظریه اکثریت قضات تبعیت کرده و در حال حاضر انتقال حق کسب و پیشه با سند عادی بدون تردید در محاکم دادگستری پذیرفته می‌شود.

آنچه که به‌صراحت قانون حاکم بر دعاوی تخلیه موضوع ماده 15 قانون روابط موجر و مستأجر مصوب 1356 و بندهای سه‌گانه آن ضمن صدور حکم در حق <مستأجر> ثابت شده و مورد پیش‌بینی صریح و منجز امر آمر قانونی ‌مصوب 1356، مـاده واحـده مـصـوب مـجمع تشخیص مصلحت نظام مصوب 25دی‌ماه 1369 ‌و همچنین آیین‌نامه ‌نحوه تعیین و تشخیص و پرداخت حق کسب و پیشه یا تجارت مصوب اول شهریورماه 1356 به نقل از روزنامه رسمی شماره 9518 ‌قرار گرفته است، با عنایت به اشاره رأی وحدت رویه شماره 60 مورخ 6 اسفندماه 1363(‌1) ‌و رأی شمارهِ 35/52/38 مورخ 28 فروردین‌ماه 1385 اصداری از شـعـبه 38 دیوان عالی کشور -که در راستای تقاضای اعمال ماده 2 قانون وظایف و اختیارات رئیس قوهِ قضاییه نسبت به دادنامه شمارهِ 457 مورخ11تیرماه 1380 شعبه 35 دادگاه تجدیدنظر استان تهران صادر گردید ‌(2) ‌- و همچنین نظریات اداره حقوقی دادگستری مورخ 23دی‌ماه 1371 به شماره 11679/7(‌3) ‌و نظریهِ شمارهِ 1452/7 مورخ 12خردادماه 1387(4) ‌صرفاً حق کسب و پیشه یا تجارت است. با توجه به ماده 6 و تبصره‌های یک و 2 ق.ر.م.م. مصوب 1356 و 1376 که عملاً از سوی مقنن نسبت به آن دو حق از جهت ماهوی تفکیک و تفاوت قائل گردیده، حق سرقفلی عبارت است از مال یا وجهی که مستأجر به موجر پرداخت می‌نماید و در زمان تخلیه، معادل عادله آن را دریافت می‌دارد.

 ‌در صورتی که مستأجر در بدو انعقاد عقد اجاره مبلغی را تحت عنوان سرقفلی به موجر پرداخت نموده باشد، با توجه به تفاوت ماهیتی تفکیک این دو حق و همچنین با عنایت به آمره ‌بودن قانون روابط مالک و مستأجر مصوب 1356 و اصـل تفسیر مضیق در قوانین آمره ‌و نیز صراحت ماده 9 ق.ن.د.ع.و.ا. در صدور آرای مستند و مستدل به مواد قانونی، صدور قرار کارشناسی مبنی بر ارزیابی حق مستأجر در بندهای سه‌گانه موضوع ماده 15 قانون مذکور تحت عنوان <ارزیابی حق سرقفلی> حتی به عنوان یکی از عوامل مؤثر در حق کسب و پیشه، برخلاف نصوص صریح قانون‌گذار می‌باشد. در ایـن خـصـوص، مدعی پرداخت سرقفلی (مستأجر) باید مطابق ‌مواد 2 و 48 قانون آیین دادرسی مدنی، ضمن رعایت مقررات حاکم بر دعوا، به طور مستقل و مجزا و با توجه به شروط ضمن عقد مستند به وحدت ملاک ماده واحده الحاقی 1082 و ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی و همچنین وحدت ملاک رأی وحدت رویه شماره 114 مورخ 20اسفندماه 1356 درصدد مطالبه حق سرقفلی برآید.  ‌

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید